ផ្ទះកូនកំលោះ កូនក្រមុំជនជាតិភាគតិចពីបុរាណត្រូវបានបាត់បង់ជាបណ្តើរៗ

ផ្ទះកូនកំលោះ កូនក្រមុំរបស់ជនជាតិភាគតិចពីបុរាណបានក្លាយជាទំនៀមទម្លាប់មួយដែលបានបន្សល់ទុកឱ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយបានឃើញបានយល់តិចតួចបំផុត ដោយសារប្រទេសជាតិមានការវិឌ្ឍន៍ ជឿនលឿនទៅមុខ ដែលធ្វើឱ្យបងប្អូនជនជាតិភាគតិចប្រែក្លាយលែងមានការសាងសង់ផ្ទះកូនកំលោះ កូនក្រមុំទៀត​មក​សាងសង់ជាផ្ទះថ្មផ្ទះឈើស្កឹមស្កៃទៅវិញ។

លោក សំអឿន  មន្ត្រីខេត្តរតនគិរី បានឱ្យដឹងទៀតថា ផ្ទះបុរាណ ឬផ្ទះប្រពៃណីជនជាតិភាគតិចនេះកសាងឡើងពីឈើសសរចំនួន៦ដើម ជាឈើសុក្រុំ ឬឈើត្រាវដែលមានកម្ពស់ជាង៣ម៉ែត្រដោយប្រក់ដំបូល និងគៀបជញ្ជាំងពីស្លឹកខាត់ម៉ា គៀបជាមួយឫស្សីដែលមានអាយុកាលបាន៣ឆ្នាំ។ ស្លឹកខាត់ម៉ានេះអាចរកបាននៅក្នុងតំបន់ខេត្តរតនគិរីនេះតែម្តង។

តាមការលើកឡើងរបស់លោក សំអឿន បានឱ្យដឹងបន្ថែមទៀតថា ផ្ទះកូនកំលោះរបស់ជនជាតិភាគតិចត្រូវមានកម្ពស់ជាង៣ម៉ែត្រ ចំណែកផ្ទះកូនក្រមុំមានកម្ពស់១ម៉ែត្រកន្លះ ហើយនេះជាផ្ទះបុរាណកាលតៗគ្នា។

លោក សំអឿន បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ផ្ទះទាំងនេះត្រូវបានបាត់រូបរាងអស់ទៅហើយក៏ដោយសារការវិឌ្ឍន៍របស់ប្រទេសជាតិបានប្រែក្លាយបងប្អូនយើងបត់បែនធ្វើផ្ទះថ្ម និងផ្ទះឈើរស់នៅយ៉ាងកក់ក្តៅទៅវិញ។ ផ្ទះបុរាណកូនកំលោះ កូនក្រមុំរបស់ជនជាតិភាគតិចនៅតែឃើញមាននៅតាមរមណីយដ្ឋានធំៗប៉ុណ្ណោះ​”។

លោក សំអឿន បានបញ្ជាក់ថា បើមានអ្នកចង់បាន និងចង់សាងសង់ផ្ទះបុរាណនេះក្នុងខេត្តរតនៈគិរី គឺអាចកម៉្មង់បាន ដោយមានអ្នកភូមិអាចធ្វើបានយ៉ាងល្អ៕​

អត្ថបទ៖ កញ្ញា វ៉ាត