ព័ត៌មានអន្ដរជាតិ

មូលហេតុដែលពិធីបញ្ចុះសពស្រីស្នំបុរាណ ចិន ដាច់ខាតត្រូវតែដាក់អង្កាំគុជខ្យងចូលក្នុងខ្លួន

បានផុស

២ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ១៨ កក្កដា ២០២៤

ដោយ

សម្រាប់ជនជាតិចិនបុរាណ ការអនុវត្តបញ្ចុះសពគឺជាពិធីមួយដែលគេគោរពបំផុត។ ទោះបីជាសពគ្រាន់តែជាមនុស្សធម្មតា ក៏ពិធីបុណ្យត្រូវតែធ្វើឡើងដោយពេញលេញ។ បើជាស្រីស្នំ ឬជារាជវង្សរបស់ស្ដេច ពិធីបញ្ចុះសពកាន់តែឧឡារិកថែមទៀត។

ជាពិសេស ពិធីដង្ហែសពស្រីស្នំ តែងតែប្រព្រឹត្តទៅក្នុងរយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ ដូច្នេះតើសាកសពរបស់ពួកគេត្រូវបានរក្សាទុកយ៉ាងដូចម្តេច? មនុស្សបុរាណបានព្យាយាមប្រើវិធីជាច្រើន ដើម្បីធានាបាននូវភាពសុចរិតនៃរាងកាយ។ ស្រីស្នំក៏ជាមហេសីរបស់ស្ដេចដែរ ដូច្នេះវិធីដែលមនុស្សបុរាណថែរក្សារូបកាយរបស់ពួកគេកាន់តែពិសេសដែរ។ យ៉ាងណា មុនពេលបញ្ចុះ គេនឹងយកសពរបស់ស្រីស្នំទៅជម្រះទឹកឬសំអាតជាមុន បន្ទាប់មកគេនឹងដាក់អង្កាំគុជខ្យងបញ្ចូលទៅក្នុងរន្ធទាំងប្រាំបួនរបស់រាងកាយ ដែលរួមមាន ភ្នែកពីរ, រន្ធច្រមុះពីរ, ត្រចៀកពីរ, មាត់មួយ, រន្ធគូថមួយ, និងសរីរាង្គបន្តពូជមួយទៀត។ ក្រោយមកទៀត ទើបគេបានតុបតែងខ្លួនយ៉ាងស្រស់ស្អាតដល់សព ស្លៀកពាក់យ៉ាងប្រណិត និងបានកប់វត្ថុបញ្ចុះសពជាច្រើននៅក្នុងផ្នូរតែមួយ។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

ដោយឡែក យោងទៅតាមការស្រាវជ្រាវរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនាសម័បច្ចុប្បនេះបានបញ្ចាក់ថា ការប្រើគ្រាប់អង្កាំគុជខ្យងដើម្បីដោតរន្ធទាំងប្រាំបួនរបស់សព គឺជាវិធានការដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការការពាររាងកាយរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ។ មូលហេតុគឺបន្ទាប់ពីស្លាប់បានប៉ុន្មានថ្ងៃ រាងកាយនឹងមានសារធាតុរាវហូរចេញតាមរន្ធទាំងប្រាំបួន ដូច្នេះពួកគេបានប្រើអង្កាំគុជខ្យងដើម្បីការពារបាតុភូតនេះ។ ជាពិសេស សាកសពរបស់ស្នំតែងតែស្ងួតហើយស្អាត មិនមានក្លិនទាក់ទាញសត្វល្អិតឡើយ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ វាក៏ជួយធានាថា ការបញ្ចុះសពមិនត្រូវបានប៉ះពាល់ ហើយសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់ស្រីស្នំនៅតែរក្សាបានជាអវសាន្ត។

ជាងនេះទៅទៀត មនុស្សបុរាណតែងតែចាក់បារតចូលក្នុងមឈូស ព្រោះពួកគេគិតថា ការធ្វើបែបនេះនឹងអាចរក្សាសពអ្នកស្លាប់បានប្រសើរជាង។ ដើម្បីការពារកុំឲ្យសារធាតុបារតហូរចូលទៅក្នុងខ្លួន និងបំផ្លាញសរីរាង្គខាងក្នុង ពួកគេក៏បានប្រើអង្កាំគុជខ្យងដើម្បីបិទរន្ធទាំងប្រាំបួនរបស់រាងកាយបន្ថែមទៀត។ ក្នុងករណីខ្លះ អង្កាំគុជខ្យងដែលមានគុណភាពល្អបំផុតត្រូវបានគេជីកយកពីរាងកាយមកវិញ។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលជីកផ្នូរខ្លះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញសាកសពពួកស្រីស្នំជាច្រើនប្រែជាសភាពទ្រុឌទ្រោម។

បន្ទាប់ពីការស្រាវជ្រាវ ពួកគេបានរកឃើញថា សាកសពទាំងនេះសុទ្ធតែពាក់ព័ន្ធទៅនឹងទំនៀមទម្លាប់នៃការបញ្ចូលគ្រាប់អង្កាំគុជខ្យងចូលទៅក្នុងរន្ធទាំងប្រាំបួន។ ចំពោះមូលហេតុដែលមនុស្សសម័យបុរាណមិនប្រើមាស ឬប្រាក់ ពីព្រោះនៅសម័យនោះ ស្តេចជឿថាអង្កាំគុជខ្យងជាវត្ថុធាតុនៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ហើយអាចព្យាបាលជំងឺជាច្រើន។ ប្រសិនបើត្បូងជាប់នឹងខ្លួនរបស់ស្រីស្នំ នោះមិនត្រឹមតែការពាររាងកាយពីការពុកផុយ ហើយព្រលឹងនឹងមិនរងគ្រោះថ្នាក់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជួយឲ្យពួកគេទទួលបានទៅចាប់កំណើតថ្មី និងមានទ្រព្យសម្បត្តិជារៀងរហូត។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយផ្អែកលើចំណេះដឹងវិទ្យាសាស្ត្រនាពេលបច្ចុប្បន្ន ការប្រើប្រាស់អង្កាំគុជខ្យងដើម្បីរក្សារាងកាយមិនឲ្យរលួយគឺមិនសមហេតុផលទេ។ ប៉ុន្តែនៅសម័យបុរាណ ប្រជាជនបានជឿច្រើនលើគោលគំនិតមិនសមហេតុផលមួយចំនួនខាងលើនេះ។ ពួកគេជឿថាស្រីស្នំជាមហេសីរបស់ស្តេច ជាមនុស្សមានត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយពេលនាងសោយទិវង្គតក៏ត្រូវទទួលបានរបស់ល្អដែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជារាជវង្សប្រើគុជខ្យង ដើម្បីបិទរន្ធទាំងប្រាំបួនរបស់ស្រីស្នំពេលស្លាប់ ទោះបីជាលក្ខខណ្ឌវិទ្យាសាស្ត្រមិនអនុញ្ញាតក៏ដោយ៕