ស្ដេចចិន ប្រើវិធីចម្លែករក្សាកម្ដៅពេលរងា ដែលធ្វើឲ្យអ្នកបម្រើក្នុងវាំងវេទនា និងឈឺចាប់ខ្លាំង

នៅក្នុងសម័យ​បុរាណចិន គ្មាននរណាម្នាក់មានជីវិតសុខស្រួល និងឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ដូចអធិរាជទេ មនុស្សជាច្រើនចង់បានតំណែងនៃអំណាចចុងក្រោយនេះ ទោះបីជាវាពោរពេញដោយហានិភ័យ និងគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងស្តង់ដារសព្វថ្ងៃ កម្រិតជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេនៅមានកម្រិតនៅឡើយ ទោះជាពួកគេជាអ្នកដឹកនាំសង្គមក៏ដោយ។ ដោយសារ​ការ​អភិវឌ្ឍ​វិទ្យាសាស្ត្រ និង​បច្ចេកវិទ្យា​នៅ​ពេល​នោះ​មាន​ភាព​យឺតយ៉ាវ ជីវិត​មនុស្ស​ ឬសូម្បី​តែ​ស្តេច​ក៏​មិន​អាច​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​សម័យ​ទំនើប​បាន​ដែរ។

ជាឧទាហរណ៍ ជីវិតរបស់អធិរាជនៅពេលរដូវរងាមកដល់ ជាពិសេសនៅទីក្រុងប៉េកាំង តែងតែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ដោយមានព្រិលទឹកកកធ្លាក់ច្រើន។ ជួនកាលរដូវរងាមានរយៈពេល១៥០ថ្ងៃ សីតុណ្ហភាពធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ហើយត្រជាក់ខ្លាំង។ សីតុណ្ហភាព​ទាប​បំផុត​ក្នុង​ទីក្រុង​ត្រូវ​បាន​គេ​ប៉ាន់​ស្មាន​ថា ​មាន​ពី ២០ ទៅ ៣០ អង្សារ។

អ្នកមានទ្រព្យធននាសម័យនោះតែងតែប្រើធ្យូងដើម្បីរក្សាកម្ដៅ ប៉ុន្តែមិនអាចរក្សាបានជារៀងរហូតទេ ព្រោះធ្យូងមានកំណត់។ នៅពេលដែលអ្នកត្រូវចេញទៅធ្វើការនៅកន្លែងត្រជាក់ ការស្លៀកពាក់បន្ថែមគឺជាវិធីសាមញ្ញមួយដើម្បីរក្សាភាពកក់ក្តៅ ដែលប្រើតាំងពីបុរាណរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ ចុះចំពោះព្រះអធិរាជឬស្ដេចវិញ?

មនុស្សជាច្រើនមានការចង់ដឹងអំពីរបៀបដែលអធិរាជចិននៅក្នុងវាំងរក្សារាងកាយរបស់ទ្រង់ឲ្យកក់ក្តៅ ជាពិសេសនៅក្នុងរដូវរងារសែនត្រជាក់។ ក្រៅ​ពី​ការ​ប្រើ​ធ្យូង អធិរាជ​ក៏​បាន​ចេញ​នូវ​វិធីសាស្ត្រ​ដ៏​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​មួយ​ទៀត​ក្នុង​ការ​រក្សា​ភាព​កក់ក្ដៅ ថ្វី​បើ​វិធី​នេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្សស្រី​ក្នុង​វាំង​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់ឬវេទនា​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​គេ​ត្រូវ​ទទួល​យក​មិន​ថា​គេ​ចូល​ចិត្ត​ឬ​អត់ទេ។

នៅសម័យបុរាណ អ្នកបម្រើក្នុងវាំង និងនិង​ឥស្សរជន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​រៀបចំ​សម្លៀក​បំពាក់និងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ព្រះចៅអធិរាជ ដូច្នេះទើបធ្វើឲ្យអ្នកបម្រើក្នុងវាំងមានចំនួនច្រើនលើសលុប។ ពេលដែលផ្លាស់ពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ អធិរាជតែងតែមានក្រុមអ្នកបំរើឆ្វេងស្ដាំ និងឥស្សរជនតាមដានយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ដើម្បីចាំបម្រើព្រះអង្គ មិនថាអាហារឬការគ្រងឈុតណាមួយទេ។

ក្នុង​ពេល​អាកាសធាតុ​ត្រជាក់ ព្រះចៅ​អធិរាជ​តែងតែ​ដាក់​ដៃ​ត្រជាក់​របស់​ទ្រង់​លើ​ដងខ្លួន​របស់​អ្នក​បម្រើ​ក្នុង​វាំង ឬ​ឥស្សរជន​ដើម្បី​ភាព​កក់ក្ដៅដល់ព្រះកាយទ្រង់។ ដោយសារដំណើរការនៃការបន្សុត សុខភាពរបស់ស្ដេចច្រើនតែខ្សោយ ដូច្នេះអ្នកបម្រើរាជវាំង ជាធម្មតាក្មេងមានសុខភាពល្អ និងមានរាងកាយកក់ក្តៅជាង ហើយជារឿយៗត្រូវបានជ្រើសរើសជាប្រភពនៃភាពកក់ក្តៅសម្រាប់អធិរាជឬស្ដេចទាំងវេទនាចិត្តបំផុត។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកបម្រើក្នុងវាំងគ្រាន់តែជាអ្នកបម្រើ មិនមែនជាស្នំរបស់ព្រះចៅអធិរាជទេ ពួកគេគ្រាន់តែបំពេញកិច្ចការតូចតាចប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនចាំបាច់លះបង់ខ្លួនឯងចំពោះព្រះចៅអធិរាជដូចជាស្នំ ឬអ្នកម្នាងទេ។ ក្នុង​សង្គម​បុរាណ តម្លៃ​ព្រហ្មចារីនិង​ភាព​បរិសុទ្ធ​ចំពោះ​ស្ត្រី​គឺ​ខ្ពស់​ខ្លាំង​ណាស់ ជាពិសេស​សម្រាប់​ក្មេង​ស្រីៗ។

ថ្វីដ្បិតតែបែនេះក្ដី អធិរាជឬស្ដេចចិនគឺជាបុគ្គលដែលមានអំណាចខ្ពស់បំផុត ប្រសិនបើអ្នកបម្រើស្រីណាម្នាក់ត្រូវបានស្ដេចជ្រើសរើសធ្វើជាស្នំ ឬសព្វព្រះរាជហរទ័យភ្លាម ទោះជាពួកនាងមានស្វាមីឬមានកគូគាប់ទ្រនាប់ចិត្ត ក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចបដិសេធឆន្ទៈរបស់ទ្រង់បានទេ។ ដូច្នេះហើយ អ្នកបម្រើរាជវាំងគ្មានជម្រើសផ្សេងក្រៅពីស៊ូទ្រាំ ទោះបីពួកគេយំយែកមិនចង់ចាកចេញក៏ដោយ ប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែមិនអាចកែប្រែអ្វីបានដែរ៕

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

អត្ថបទ៖ សាង ស្រីល័ក្ខ

ចុចអាន៖ក្រយា​ព្រះ​ស្ងោយ​លាក់កំបាំងក្នុងទីក្រុង​ហាមឃាត់ ដែលអធិរាជចិន​ ៣ អង្គ​ សព្វព្រះរាជហឫទ័យខ្លាំង