កវីជើងចាស់ ប៉ុល ពិសី៖ អ្នកនិពន្ធ គឺ ល្ងង់ជានិច្ច

ខណៈមហាជនទូទៅ ចាត់ទុក អ្នកនិពន្ធ ជាមនុស្សលើមនុស្ស ព្រោះអាចបង្កើតប្រលោមលោក ក៏ដូចជាភាពយន្តដែលបង្ហាញសាច់រឿង ឆ្លុះបញ្ចាំងតថភាពសង្គម ប្រវត្តិសាស្ត្រ បង្កប់ការអប់រំ និងលទ្ធផលហួសការស្មាននោះ កវីនិពន្ធជើងចាស់ អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី បែរជាលើកឡើងថា សម្រាប់ជីវិតអ្នកនិពន្ធ គឺ ល្ងង់ជានិច្ច។

អនុប្រធាន សមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ បានឱ្យ “កម្ពុជាថ្មី” ដឹងនៅថ្ងៃនេះថា សម្រាប់ជីវិតអ្នកនិពន្ធ គ្មានអ្វីដែលថា ចេះគ្រប់នោះទេ គឺ ល្ងង់ជានិច្ច។ ល្ងង់ច្រើនកាលណា ចេះច្រើនកាលនោះ។ ត្រូវតែស្គាល់ឱ្យបានច្បាស់ពី ស្ថានភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងសង្កេតឱ្យគ្រប់ពីសកម្មភាពទូទៅដែលមានចំពោះមុខ ពិសេសចេះប្រើជីវិត និងគំនិតមិនចេះរីងស្ងួតដើម្បីឱបក្រសោបយកជោគជ័យដែលកំពុងតែរងចាំនៅថ្ងៃខាងមុខ តែជួនកាលក៏មិនបានជោគជ័យដូចការចង់បានក៏មាន”។

អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី បញ្ជាក់ថា​៖ “ដូច្នេះ អ្នកនិពន្ធមានតែខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀតដើម្បីរិះរកគំនិតថ្មីៗ ប្លែកមកកែច្នៃធ្វើយ៉ាងណាឱ្យកម្រិតស្នាដៃរបស់ខ្លួនកាន់តែមានការទទួលស្គាល់ និងមានតម្លៃជាសកល។ ចង់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ ត្រូវចំណាយពេលវេលាយូរណាស់ មិនមែនតែរយៈពេលខ្លីៗនោះទេ។ ត្រូវចេះរស់ក្នុងភាពអត់ធ្មត់ អំណត់ តស៊ូ ព្យាយាមដោយផ្តើមកត់ត្រាពីអក្សរមួយតួឡើងទៅ”។

តាមការសង្កេត អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី មានប្រសាសន៍ថា នៅបច្ចុប្បន្ននេះ អ្នកនិពន្ធបានកើតឡើងច្រើនជាលំដាប់ទាំងយុវវ័យ វ័យកណ្តាល រហូតដល់វ័យចាស់។ ឆ្លងតាមការបើកបង្រៀនវគ្គបណ្តុះបណ្តាលអ្នកនិពន្ធរបស់ សមាគមអ្នកនិពន្ធ ដែលមានចំនួន ៣៥ វគ្គមកហើយនោះ ឃើញថា​ សិក្ខាកាមមានចម្រុះវ័យទាំងអស់ មកពីគ្រប់ជំនាញ។

អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី មានប្រសាសន៍បន្តថា៖ “នេះស្តែងបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា​ អ្នកនិពន្ធមិនបានប្រកាន់ថា ចាស់ ក្មេង ឬជំនាញទេ សំខាន់គឺបេះដូង និងឆន្ទៈដែលជំរុញឱ្យចូលខ្លួនមកទទួលយកចំណេះដឹងថ្មីៗពីមេរៀន នៃការតែងនិពន្ធ។ ដោយឡែក សម្រាប់ការបញ្ចេញស្នាដៃវិញ ក៏ឃើញមានអ្នកនិពន្ធថ្មីៗបានខិតខំពង្រឹងគុណភាព នៃសំណេររបស់ខ្លួន ទៅតាមទស្សនៈយល់ឃើញរៀងៗខ្លួន”។

អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី មានប្រសាសន៍បន្ថែមថា៖ “អ្វីដែលជាមោទកភាពរបស់ សមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ ក្នុងការចូលរួមបណ្តុះពន្លកអ្នកនិពន្ធថ្មីៗគឺ ជ័យលាភីក្នុងការចូលរួមប្រកួត ប្រជែងពានរង្វាន់អក្សរសិល្ប៍ តាមបណ្តាស្ថាប័ន ក្រសួង មន្ទីរនានា ទូទាំងប្រទេសនៅរៀងរាល់ឆ្នាំនោះ គឺភាគច្រើនសុទ្ធសឹងជាសិក្ខាកាមដែលបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលពី សមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ តាមវគ្គនីមួយៗ”។

គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី មាន​ស្រុកកំណើត នៅ​ឃុំ​ព្រែកស្លែង ស្រុក​កណ្តាលស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល ​មាន​ទេពកោសល្យ​រៀន​តែង​និពន្ធ​​តាំងពីអាយុ ៨ឆ្នាំ ដោយទទួលបាន​ការ​បណ្តុះបណ្តាល​ពី​លោកឪពុក ឈ្មោះ ចាប រិ​ទ្ធ ជា​គ្រូបង្រៀនកវី និង​ជា​សមាជិក​ក្រុម​ជំនុំ​ទំនៀមទម្លាប់​ខ្មែរ នៃ​វិទ្យាស្ថាន​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ នៅ​អំឡុង​ទសវត្ស​ទី​៦០​។ អ្នកស្រី បានសាងស្នាដៃជាច្រើនដូចជា​ ប្រលោមលោកខ្នាត​វែង និង​ខ្នាត​ខ្លី កំណាព្យប្រលោម ​អត្ថបទ​ភាពយន្ត អត្ថបទ​ល្ខោននិយាយ ទំនុកច្រៀង សៀវភៅ​រឿង​អប់រំ​កុមារ ប្រវត្តិ​ខ្សែជីវិត​បុគ្គល និង​សៀវភៅ​រឿង​គូរ​រូបភាព ជាដើម។

អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី បានទទួល​ពានរង្វាន់​ជាច្រើនដូចជា​ ពានរង្វាន់​លេខ​២ ប្រលោមលោក​ខ្លី​រឿង “​មាសទឹកដប់​” ពី​កម្មវិធី​មហោស្រព​តែង​និពន្ធ​មហាជន​ទូទាំង​រាជធានី​ភ្នំពេញ ឆ្នាំ​១៩៨៧​។ ​ពានរង្វាន់​លេខ៤ ​ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង​ “​មាសទឹកដប់​” ​ពី​មហោស្រព​តែង​និពន្ធ​ទូទាំងប្រទេស​របស់ ​ក្រសួង​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រសិល្បៈ​ ឆ្នាំ​១៩៩១។ ​ពានរង្វាន់​លេខ១ ​ស្ទូ​ន ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង “ល្ខោន​ជីវិត​” ពី​កម្មវិធី​ពានរង្វាន់​ព្រះសីហនុ​រាជ​លើក​ទី​១ រៀបចំ​ដោយ​សមាគម​អ្នកនិពន្ធ​ខ្មែរ​ ឆ្នាំ​១៩៩៥។

ពានរង្វាន់​លេខ២ ប្រលោមលោក​ខ្លី​រឿង “​ផ្កា​កេសរ​កូ​ល​” នៃ​កម្មវិធី​ពានរង្វាន់​របស់​ មណ្ឌល​ព័ត៌មាន​ស្ត្រី​កម្ពុជា ឆ្នាំ​១៩៩៦​។ ​ពានរង្វាន់​លេខ២ ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង “អប្សរា​” ពី​កម្មវិធី​ពានរង្វាន់​ព្រះ​សុរាម្រិតរបស់ ​ក្រសួង​វប្បធម៌ ឆ្នាំ​២០០១។ ឈ្នះ​ពានរង្វាន់​មេគង្គ​ ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង “​អ្នក​ម្តាយ​” ឆ្នាំ​២០០៧​។ ​ពានរង្វាន់​កិត្តិយស​ព្រះ​បទុម​ត្ថេ​រ​សោម ​ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង ​”ម្ចាស់​ស្នេហ៍​” របស់​ក្រសួង​វប្បធម៌ ឆ្នាំ​២០១១​។ ​

ពានរង្វាន់​លេខ២​ ប្រលោម​កំណាព្យ​រឿង “ក្លិន​ផ្កា​ស្រូវ​” ពី​កម្មវិធីពានរង្វាន់​នាយិកា​សិទ្ធិ នៃ​ក្រសួង​វប្បធម៌ ឆ្នាំ​២០១២​។​ ​ពានរង្វាន់​លេខ៣ ស្ទួន ប្រលោមលោក​រឿង “ថ្ម​រាំ​” ពី​កម្មវិធី​ពានរង្វាន់​ រឹម ​គិ​ន ក្រសួង​វប្បធម៌ ​ឆ្នាំ​២០១៣។ ​ពានរង្វាន់​អ្នកនិពន្ធ​ទំនុកច្រៀង​ឆ្នើមរបស់​ ក្រុមហ៊ុន​សប្បាយ ឆ្នាំ​២០១៣ និង​ពានរង្វាន់​កវីនិពន្ធ​អាស៊ី​អា​គ្នេ​យ៍ ប្រលោមលោក​រឿង​ “​ថ្ម​រាំ​” ពី​ប្រទេស​ថៃ ឆ្នាំ​២០១៨​ ជាដើម៕

អត្ថបទ៖ ច័ន្ទ វីរៈ