ព័ត៌មានអន្ដរជាតិ

ពលរដ្ឋឥណ្ឌាកាន់តែច្រើនងាកទៅរៃអង្គាសប្រាក់ព្យាបាលកូវីដ

បានផុស

៤ years មុន

នៅ

ថ្ងៃពុធ ២៨ កក្កដា ២០២១

ដោយ

អ្នកជំងឺចូលមន្ទីរពេទ្យបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាកំឡុងពេលការផ្ទុះកូវីដ-១៩ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់ច្រើន។ យោងតាមរបាយការណ៍ Astha Rajvanshi បានឲ្យដឹងថា ឥឡូវនេះ ពលរដ្ឋឥណ្ឌាកាន់តែច្រើនងាកទៅរកការរៃអង្គាសប្រាក់ដើម្បីចំណាយលើតម្លៃព្យាបាល។

ស្ត្រីអាយុ២៧ឆ្នាំឈ្មោះ Supraja Reddy Yeruva មិនអាចដកដង្ហើមបានស្រួល បន្ទាប់ពីសម្រាលកូនទី២កាលពីខែមិថុនា។ គាត់មានរោគសញ្ញាកូវីដ-១៩កំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ បន្ទាប់ពីបានទៅពិនិត្យនៅមន្ទីរពេទ្យមួយ។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

ភ្លាមៗនោះ គាត់មានបញ្ហាសួត និងត្រូវបានដាក់ទៅកន្លែងសង្គ្រោះបន្ទាន់នៅមន្ទីរពេទ្យឯកជនមួយនៅទីក្រុង Hyderabad។ គាត់ស្នាក់នៅពេទ្យនោះអស់រយៈពេលមួយខែ។ កូនស្រីអាយុ៦ឆ្នាំ និងកូនប្រុសទើបសម្រាល ស្វាមីឈ្មោះ Vijaya Yeruva ឥឡូវនេះកំពុងរង់ចាំការជាសះស្បើយរបស់នាង។

លោក Yeruva ជាស្វាមីកំពុងពិបាកលើការចំណាយព្យាបាលដែលហោចណាស់អស់ ៨០ ៦១៦ដុល្លារដែលចំនួននេះត្រូវបង់នៅថ្ងៃចេញពីមន្ទីរពេទ្យ។ លោកបានប្រើធានារ៉ាប់រង ប័ណ្ណឥណពន្ធ និងខ្ចីលុយធនាគារ។ បន្ទាប់ពីប្រើអស់ជម្រើស បុរសអាយុ៣៥ឆ្នាំបានចូលកម្មវិធី Ketto ដែលជាទម្រង់រៃអង្គាសប្រាក់ និងបានចាប់ផ្តើមស្នើសុំ។

ជាវិស្វករម្នាក់ដែលមានចំណូលប្រចាំឆ្នាំថេរ ប៉ុន្តែទាបគឺប្រមាណ ១ ០៧៦ដុល្លារអាមេរិក លោក Yeruva និយាយថា លោកមិនដែលនឹកគិតដល់រឿងសុំប្រាក់គេទេ។

លោកប្រាប់ថា ៖«ខ្ញុំខិតខំធ្វើការដើម្បីបានប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ និងមិនដែលសុំឲ្យនរណាជួយទេ។ តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំពិតជាអាម៉ាស់ដែលប្រាប់អ្នកដទៃអំពីការរៃអង្គាសប្រាក់នេះ»។

អ្នកជំនាញបាននិយាយថា កម្មវិធីរៃអង្គាសប្រាក់ធំៗ៣គឺ Ketto, Milaap និង Give India បានរៃអង្គាសប្រាក់ប្រហែល ១.៦ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិកដែលទទួលបានពីម្ចាស់ជំនួយប្រមាណ២.៧លាននាក់។

កម្មវិធី Ketto ដែលលោក Yeruva ប្រើដើម្បីរៃអង្គាសត្រូវបានគេនិយាយថា មានអ្នកប្រើកើនឡើងដល់ទៅ៤ដងកំឡុងពេលផ្ទុះកូវីដទាំងពីរលើកកន្លងមកដែលរ៉ៃអង្គាសប្រាក់បានប្រមាណ៤០លានដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់យុទ្ធនាការណ៍ជួយអ្នកជួបទុក្ខដោយកូវីដ-១៩ប្រមាណ ១២០០០។

អ្នកស្រី Ravina Banze និង Irfan Bashir សហនិពន្ធសៀវភៅមានចំណងជើង Crowdfunding: The Story of People បាននិយាយថា ៖«ក្នុងករណីជាច្រើន ការរៃអង្គាសប្រាក់បានក្លាយជាជម្រើសសុវត្ថិភាពមួយដើម្បីបំពេញគម្លាតដែលមាននៅក្នុងប្រព័ន្ធសុខាភិបាល»។

មុនពេលកូវីដផ្ទុះឡើង តម្រូវការចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ការរៃអង្គាសគឺពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលឈឺនៅឥណ្ឌា។

យោងតាមការសិក្សាមួយនៅឆ្នាំ២០១៨ដោយទិនានុប្បវត្តិវេជ្ជសាស្រ្តអង់គ្លេស និងមូលនិធិសុខភាពសាធារណៈឥណ្ឌា (PHFI) បានបង្ហាញថា ការចំណាយលើតម្លៃព្យាបាលក្រៅហោប៉ៅបានធ្វើឲ្យប្រជាជន៣៨លាននាក់បានធ្លាក់ចូលក្នុងភាពក្រីក្រនៅឆ្នាំ២០១១-២០១២។

បន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងធ្លាក់លើប្រជាជនឥណ្ឌាក្រីក្របំផុតដែលជាក្រុមមួយកាលពីឆ្នាំមុនបានកើនឡើងដល់២៣០លាននាក់។ នេះបើយោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់សាកលវិទ្យាល័យ Azim Premji ហើយជាង៩០%បានខ្ចីប្រាក់ជាមធ្យម២០១ដុល្លារដើម្បីសងបំណុល។

នៅទីក្រុង Nagpur នារីឈ្មោះ Chinmayi Hiwase បានចេញពីមន្ទីរពេទ្យមួយទៅមន្ទីរពេទ្យមួយរយៈពេល៣ថ្ងៃដើម្បីស្វែងរកអ៊ុកស៊ីសែន និងគ្រែទំនេរសម្រាប់ឪពុករបស់នាងអាយុ៥៧ឆ្នាំលោក Rajesh Hiwase ដែលមានបញ្ហាសុខភាពដោយកូវីដ ហើយខ្លួននាងផ្ទាល់ក៏មានបញ្ហាកូវីដដែរ។

តាមរយៈការស្កេន MRI លើឪពុករបស់នាងគឺរកឃើញមេរោគកូវីដប្រភេទផ្សិតខ្មៅ។ ការព្យាបាលបន្ថែមដែលរាប់ទាំងតម្លៃចាក់ថ្នាំប្រចាំថ្ងៃ៩៤ដុល្លារម្តង សរុបទាំងអស់៣៣៦៣៣ដុល្លារអាមេរិក។

នារីអាយុ២៥ឆ្នាំដែលមានកូនម្នាក់ និងទើបបញ្ចប់ការសិក្សាមានអារម្មណ៍តក់ស្លុតនៅពេលឃើញតម្លៃពេទ្យសរុប។ ដោយគ្មានធានារ៉ាប់រងសុខភាព ការចំណាយធ្លាក់លើនាងទាំងស្រុង ដូច្នេះបានរកខ្ចីប្រាក់មិត្តភក្តិ និងចុងក្រោយរៃអង្គាសតាមអនឡាញ។

រហូតដល់ពេលនេះ គ្រួសារនាងរៃអង្គាសបាន១១៩៥៦ដុល្លារអាមេរិកដែលជិតពាក់កណ្តាលនៃចំនួនដែលនាងបានស្នើសុំ។

អ្នកស្រី Banze បាននិយាយថា ៖«កម្មវិធីវៃអង្គាសប្រាក់ពិតជាដើរតួសំខាន់មួយដែលជួយដល់អ្នកខ្វះខាតដែលព្យាបាលនៅពេទ្យឯកជន»។

អ្នកបរិច្ចាគជារឿយៗគឺជាសាច់ញាតិ និងមិត្តភក្តិរបស់អ្នករៃអង្គាស ប៉ុន្តែក៏មានអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល អ្នកសិល្បៈ និងមនុស្សប្លែកទាំងនៅប្រទេសឥណ្ឌា និងក្រៅប្រទេស។ ប៉ុន្តែការបរិច្ចាគភាគច្រើនទៅលើអ្នកដែលមានរឿងរន្ធត់ និងទាក់ទាញខ្លាំង៕

ប្រែសម្រួល៖ វីរបុត្រ
ប្រភព៖ BBC