សុខភាព

គ្រោះថ្នាក់ដែលអាចកើតមានចំនួន៣ នៅពេលបរិភោគសាច់ជ្រូកច្រើនពេក

បានផុស

៦ ខែ មុន

នៅ

ថ្ងៃចន្ទ ១២ សីហា ២០២៤

ដោយ

សាច់ជ្រូកអាចបង្កជាជំងឺថ្លើម ឆ្លងមេរោគប៉ារ៉ាស៊ីត ដូច្នេះអ្នកមិនគួរបរិភោគសាច់ឆៅ ឬមិនឆ្អិនជាដាច់ខាត។ ដូចអាហារផ្សេងទៀតដែរ សាច់ជ្រូកអាចត្រូវបានរួមបញ្ចូលនៅក្នុងរបបអាហារដែលមានតុល្យភាព។ សាច់ជ្រូកគ្មានឆ្អឹង ១០០ ក្រាមមាន ១៦៦ កាឡូរី ប្រូតេអ៊ីន ២១.៣ ក្រាម ខ្លាញ់ ៨.៣ ក្រាម កាល់ស្យូម ៧ មីលីក្រាម ជាតិដែក ០.៥៣ មីលីក្រាម ម៉ាញ៉េស្យូម ២៤ មីលីក្រាម ផូស្វ័រ ២១៦ មីលីក្រាម ប៉ូតាស្យូម ៣៥៨ មីលីក្រាម សូដ្យូម ៤៧ មីលីក្រាម ស័ង្កសី ១.៧៣ មីលីក្រាម កូឡេស្តេរ៉ុល ៦៤ មីលីក្រាម។ លើសពីនេះសាច់ជ្រូកក៏មានវីតាមីន A, B1, B2 B6, D និង E ផងដែរ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកគួរតែទទួលទានសាច់ជ្រូកក្នុងកម្រិតមធ្យម ហើយចម្អិនវាឲ្យបានល្អ។ សាច់ជ្រូកគឺជាសាច់ក្រហមដែលសម្បូរទៅដោយប្រូតេអ៊ីន វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែ ប៉ុន្តែក៏មានជាតិខ្លាញ់ និងកូលេស្តេរ៉ុលខ្ពស់ផងដែរ។

ជាពិសេស ផ្នែកខ្លះនៃសាច់ជ្រូកមានអាស៊ីតខ្លាញ់ឆ្អែតខ្ពស់ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាខ្លាញ់អាក្រក់។ ការទទួលទានជាតិខ្លាញ់ឆ្អែតច្រើនពេក អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង ជំងឺធាត់ និងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃផ្សេងៗទៀត។ សាច់ជ្រូកមិនឆ្អិន មានហានិភ័យក្នុងការចម្លងមេរោគ និងបាក់តេរីពីជ្រូកទៅមនុស្ស។

យោងតាម Medicinenet ខាងក្រោមនេះគឺជាគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចកើតមាននៃសាច់ជ្រូក៖

ជំងឺថ្លើម ជ្រូកអាចផ្ទុកមេរោគរលាកថ្លើម E ដែលចម្លងពីជ្រូកទៅមនុស្ស។ នេះគឺជាជំងឺដែលបណ្តាលឲ្យរលាកនិងហើមនៅក្នុងថ្លើម។ មេរោគរលាកថ្លើមប្រភេទ E 3 ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងជ្រូក ជាពិសេសថ្លើម ប៉ុន្តែក៏មាននៅក្នុងតម្រងនោម និងបេះដូងផងដែរ។

ជាទូទៅផ្នែកខាងក្រៅនៃសាច់គឺមានសុវត្ថិភាពជាងសរីរាង្គខាងក្នុង ប៉ុន្តែសាច់ជ្រូកទាំងអស់ត្រូវតែចម្អិនឱ្យបានហ្មត់ចត់។ ការទទួលទានសាច់ជ្រូកឆៅ ឬមិនទាន់ឆ្អិន អាចបង្កើនហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគរលាកថ្លើម E។

ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ការទទួលទានសាច់ជ្រូកច្រើនពេក អាចបង្កើនហានិភ័យនៃបញ្ហាថ្លើម ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង។ សាច់ជ្រូកមានជាតិខ្លាញ់ឆ្អែតខ្ពស់ ដែលអាចធ្វើអោយផលប៉ះពាល់នៃការសេពគ្រឿងស្រវឹងកាន់តែអាក្រក់ និងបង្កជាជំងឺខ្លាញ់រុំថ្លើម ដែលនាំឱ្យកើតជំងឺក្រិនថ្លើម។

ជំងឺក្រិនច្រើនប្រភេទ Multiple sclerosis គឺជាជំងឺសរសៃប្រសាទរ៉ាំរ៉ៃដែលប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាល និងខួរឆ្អឹងខ្នង។ មូលហេតុនៃជំងឺនេះមិនទាន់ដឹងនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែភ័ស្តុតាងបង្ហាញថា ការទទួលទានសាច់ជ្រូក និងការទទួលទានខ្លាញ់អាចទាក់ទងគ្នា ។ ការសិក្សាមួយចំនួនបង្ហាញថាការបង្កើនការទទួលទានជាតិខ្លាញ់អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺក្រិនច្រើនដង។

ការឆ្លងបាក់តេរី និងប៉ារ៉ាស៊ីត ការចាត់ចែង ឬបរិភោគសាច់ជ្រូកឆៅ ឬមិនទាន់ឆ្អិន ដែលឆ្លងមេរោគ Yersinia ប៉ះពាល់ដល់ពោះវៀន ដែលបណ្តាលឲ្យមានរោគសញ្ញាដូចជា ឈឺពោះ រាគ ក្តៅខ្លួន និងក្អួត។ ជំងឺនេះអាចប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់កុមារ មនុស្សចាស់ និងមនុស្សដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ។ ផលវិបាកដ៏គ្រោះថ្នាក់រួមមានជំងឺ septicemia ជំងឺរលាកសន្លាក់ដែលមានប្រតិកម្ម និង erythema ។

សាច់ជ្រូកដែលមិនបានកែច្នៃ ឬចម្អិនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ក៏អាចជាប្រភពនៃការឆ្លងមេរោគប៉ារ៉ាស៊ីតផងដែរដូចជា ដង្កូវនាង និងជំងឺ trichinosis ។ ការឆ្លងមេរោគដង្កូវនាងអាចបណ្តាលឲ្យរាគ ស្រកទម្ងន់ ឈឺពោះ និងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ដែលនាំឲ្យប្រកាច់ ជំងឺឆ្កួតជ្រូក និងការខូចខាតសាច់ដុំ និងភ្នែក។ Trichinosis ជាធម្មតាមានរោគសញ្ញាស្រាលជាង ប៉ុន្តែអាចមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះមនុស្សចាស់៕