ធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីអូសទាញអ្នកងប់ងល់​នឹង មនោគមវិជ្ជាអសកម្ម បាន?

មនោគមន៍វិជ្ជាគឺជាទស្សនៈ ដែលធ្វើឱ្យក្រុមមួយ សង្គមមួយមានកាផ្លាស់ប្តូរទៅតាមទស្សនៈនោះ។ មនោគមវិជ្ជា ដែលដឹកនាំទៅរកភាពប្រសើរដល់អ្នកដើរតាម និងសង្គម នោះជាការត្រេកអរ ប៉ុន្តែបើជាមនោគមវិជ្ជាអសកម្ម ឬអាចនាំឱ្យអ្នកដើរតាមមនោគមវិជ្ជានោះដាច់មនោសញ្ចេតនាលែងស្គាល់ញាតិមិត្ត តើមានវិធីអាចអូសទាញវិញបានទេ?

លោក សំបូរ ម៉ាណារ៉ា សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ត​ មានប្រសាសន៍ប្រាប់ “កម្ពុជាថ្មី” ថា គេប្រាកដជាអាចអូសទាញអ្នកងប់ងល់នឹង​មនោគមវិជ្ជាអសកម្មបាន គឺត្រូវបង្កើតមនោគមវិជ្ជាថ្មីដែលអ្នកបង្កើតមនោគមវិជ្ជាទាំងនោះ យកចិត្តទុកដាក់គិតប្រយោជន៍រួម ប្រយោជន៍ជាតិ យកចិត្តទុកដាក់ពីតម្លៃពិតប្រាកដ ដែលមានបេះដូង ឆន្ទៈធ្វើដើម្បីជាតិ។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ ម៉ាណារ៉ា មានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ “ដូចជាស្ដេចសម័យអង្គរ ដែលកសាងសមិទ្ធផលគិតប្រយោជន៍ដើម្បីជាតិ ឥតគិតប្រយោជន៍ខ្លួនឯង អត់ជ្រៀតជ្រែកយករបស់នោះជារបស់ខ្លួនឯង។ សួរថា បើស្ដេចសម័យអង្គរ លោកជាស្ដេចអាទិទេព ឬជាស្ដេចដែលមានអំណាចខ្ពស់ ចង់បញ្ជានរណាធ្វើអីដើម្បីលោកបានយ៉ាងងាយបំផុត។ ប៉ុន្តែលោកដឹកនាំឱ្យសាងប្រាសាទ សាងស្ពាន ដែលអាចឡានបរឆ្លងកាត់ដល់សព្វថ្ងៃ ខណៈកាលពី ១ ពាន់ឆ្នាំមុន គឺមានតែជិះរទះគោ ជិះដំរី តែប៉ុណ្ណោះ តែយើងមិនមានឃើញសំណល់សេសសល់វាំងស្ដេច ជាសម្បត្តិឯកជនរបស់ស្ដេចឡើយ គឺលោកគិតប្រយោជន៍រួមជាធំ”។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ មានប្រសាសន៍បន្តថា៖ “អ៊ីចឹងយើងត្រូវបង្កើតមនោគមវិជ្ជាមួយទៀត ដែលយើងទាំងអស់គ្នាខំប្រឹងឈ្លេចឱ្យបាន ជាមនោគមវិជ្ជាដើម្បីបម្រើផលប្រយោជន៍ជាតិឱ្យបាន ដើម្បីទាញយកអ្នកដែលដើរតាមមនោគមវិជ្ជាអសកម្មទាំងឡាយនោះ”។

សាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្ររូបនេះ លើកឡើងថា ជាបទពិសោធន៍របស់មនុស្ស បើទោះជាបានធ្វើ ឬបង្កើតមនោគមនវិជ្ជាទៅខុសពិតមែន ប៉ុន្តែយើងអាចធ្វើម្ដងទៀតឱ្យត្រូវ ធ្វើម្ដងទៀតឱ្យល្អជាងមុនទៀតបាន។ ដូចនេះទើបលោកសាស្ត្រាចារ្យ ប្រើពាក្យ “មនោគមវិជ្ជាអសកម្ម” មិនប្រើពាក្យ “មនោគមវិជ្ជាខុស” ទេ ព្រោះបើកាលណាប្រើពាក្យខុស នឹងកាត់ចោល បើកាត់ចោល យើងនឹងអត់មានកំណើតមនោគមវិជ្ជាថ្មី អត់មានកំណើតទស្សនៈថ្មី ឬគំនិតថ្មីទៀតទេ ធ្វើឱ្យមនុស្សរារែក ឈប់បង្កើតអ្វីថ្មី។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ ម៉ាណារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា៖ “យើងត្រូវលើកទឹកចិត្តឱ្យមានកំណើត [ទស្សនៈ] នៃការបំពេញបន្ថែមទៅលើអ្វីដែលយើងគិតថា មានចំណុចខ្វះខាត នោះហើយជាបទពិសោធន៍។ ប៉ុន្តែយើងកុំងប់ងល់នូវអ្វីជា អញនិយម (អាត្មានិយម) គិតថាអត់មានអ្នកណាដូច ដែលនេះជាវិបត្តិរបស់យើង ដ្បិតមនោគមវិជ្ជាណាក៏ល្អដែរ ឱ្យតែយើងធ្វើទៅបានផល ផលសម្រាប់អ្នកទទួលគាំទ្រ ផលសម្រាប់ជាតិ និងសង្គមទូទៅ ក៏ដូចជាប្រយោជន៍សម្រាប់សាកល”។

លោកសាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រ មានប្រសាសន៍ថា មនោគមវិជ្ជាណាដែលសាបព្រួសទៅសម្រាប់បុគ្គលខ្លួនឯងបានផល ចំណែកបុគ្គលដែលដើរតាមមិនបានផល ហើយសង្គមជាតិក៏មិនបានផលនោះ គឺជាមនោគមវិជ្ជាអសកម្ម ជាមនោគមវិជ្ជាក្លែងក្លាយ ឬមនោគមវិជ្ជាអាក្រក់ក៏ថាបាន ព្រោះបានធ្វើឱ្យសង្គមដួល សង្គមបាក់បែក សង្គមខូចខាត។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ ម៉ាណារ៉ា​ មានប្រសាសន៍ថា៖ “អត់មានមនោគមវិជ្ជាណាមួយយើងបដិសេធទេ ប៉ុន្តែត្រូវឆ្លងកាត់ការសិក្សា ការគិត ការពិចារណារបស់អ្នកចូលរួម របស់អ្នកគាំទ្រ។ សូមពិចារណាឡើងវិញ យើងអាចកែប្រែបាន​ សូមកុំឱ្យលង់លក់ សូមបើកភ្នែកឡើង ងើបឡើង ពិនិត្យមើល តើមានអ្វីដែលយើងអាចទៅមុខបាន និងធ្វើបានបន្តទៀត? មិនមែនជាកំហុសដែលយើងមិនអាចកែបាននោះទេ ដ្បិតគ្មានអ្នកណាមួយលើផែនដីនេះ ជោគជ័យដោយគ្មានកំហុសឡើយ”៕

អត្ថបទ៖ ច័ន្ទ វីរៈ