លោក យូ សុភា ចែករំលែកគន្លឹះ ១០ចំណុច ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនិពន្ធដោយមិនចាំបាច់រៀននៅសាលា

លោក យូ សុភា អ្នកនិពន្ធភាពយន្តដែលសម្រេចបានស្នាដៃជាច្រើន និងជាសាស្ត្រាចារ្យមួយរូបនៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ដេប៉ាតឺម៉ង់អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ បានចែករំលែកពីកន្លឹះ១០ចំណុច ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនិពន្ធដោយខ្លួនឯង មិនចាំបាចចូលសាលារឿននោះទេ។ នេះបើតាមការចែករំលែករបស់លោកតាមរយៈវីដេអូនៅក្នុងទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្ទាល់ខ្លួន។

ពិតណាស់ ជំនាញខ្លះមិនចាំបាច់ទាល់តែរៀននៅសាលាទើបអាចចេះ និងចាប់ជាអាជីពបាននោះទេ ពោល គឺរៀនដោយខ្លួនឯង ស្របតាមទេពកោសល្យ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ក៏អាចចាប់យកជំនាញនោះសម្រាប់ខ្លួនបានដូចគ្នា។ ចំពោះផ្នែកតែងនិពន្ធវិញ លោក យូ សុភា បានលើកយកគន្លឹះ១០ចំណុច សម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់ការតែងនិពន្ធ ចង់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធដែលទទួលបានភាពជោគជ័យ និងអាចអភិវឌ្ឍន៍ ហ្វឹកហ្វឺនសមត្ថភាពដែលអាចនាំឱ្យខ្លួនឯងក្លាយជាអ្នកនិពន្ធដោយមិនចាំបាច់ចូលសាលារៀនក៏បានដែរ។ ១០ចំណុច ដែលលោក យូ សុភា បានណែនាំមានដូចជា៖

១.បណ្តុះការចូលចិត្តអាន និងសរសេរ៖ ការអានមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នកនិពន្ធ គឺអានតាមប្រភេទដែលខ្លួនស្រឡាញ់ និងចង់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធប្រភេទនោះ កាលណាអានបានច្រើន នាំឱ្យមានគំនិតបានទូលំទូលាយ។ អ្នកនិពន្ធមិនតម្រូវឱ្យពូកែតែផ្នែកអាននោះទេ តែក៏ត្រូវមានការហ្វឹកហាត់ផ្នែកសរសេរផងដែរ ត្រូវហ្វឹកហាត់ទាំងការអាន និងសរសេរ មិនដូច្នេះទេ មួយជីវិតនេះមិនអាចក្លាយជាអ្នកនិពន្ធបានឡើយ។

២.បណ្តុះទម្លាប់ ពិនិត្យ សង្កេត វិភាគ សំយោគ និងវិនិច្ឆ័យ៖ ដើម្បីឱ្យអ្នកនិពន្ធមានគំនិតសម្បូរបែបក្នុងការតែងនិពន្ធ គឺទាមទារឱ្យមានលក្ខណៈទាំង៤នេះ។ ជាមនុស្សដែលពិនិត្យ សង្កេត វិភាគ សំយោគ និងវិនិច្ឆ័យទៅលើបញ្ហា ដោយមានការបញ្ចូលជាមួយសង្គមជាក់ស្តែង និងសរសេរតាមការពិន្ធ និងសង្កេតរបស់ខ្លួន។ ៣.សរសេររឿងរ៉ាវរបស់ខ្លួនឯង ឬ រឿងអ្នកដទៃឱ្យបាន១ទំព័រ៖ ក្នុងការសរសេរមួយទំព័រនេះ ត្រូវមានផ្តើមរឿង តួរឿង និងបញ្ចប់រឿង ដើម្បីហ្វឹកហាត់សាកល្បងកសាងរឿងតូចមួយចេញពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន ឬ រឿងរបស់នរណាម្នាក់។

៤.សរសេររឿងផ្ទាល់ខ្លួន ឬ អ្នកដទៃឱ្យបាន៥ទំព័រ និងកាន់តែកើនឡើង៖ បន្ទាប់ពីចាប់ផ្តើមការសរសេរចេញពីរឿង១ទំព័រ ដែលមានលក្ខណៈពេញលេញ គឺបន្តដោយការសរសេររឿងផ្ទាល់ខ្លួន ឬ អ្នកដទៃឱ្យបាន៥ទំព័រ ឬ ច្រើនជាងនេះ ដើម្បីអាចឱ្យមានការគំនិត និងពង្រីកសាច់រឿងបានទូលំទូលាយ និងកាន់តែវែងឆ្ងាយជាមុនមួយកម្រិត មុនឈានដល់ការសរសេរខ្នាតវែង។ លោកថា អ្វីក៏ដោយ គឺចាប់ផ្តើមចេញពីដំបូងសិន និងប្រកបដោយភាពពេញលេញ។ ៥. សុំយោបល់ពីអ្នកជំនាញ ដើម្បីកែលម្អ៖ បន្ទាប់ពីសរសេរហើយគួរយកស្នាដៃនោះទៅឱ្យអ្នកជំនាញខាងតែងនិពន្ធ ដើម្បីសុំមតិកែលម្អនូវចំណុចដែលខ្វះខាត គួរឱ្យកែតម្រូវ។ ការធ្វើបែបនេះនឹងទទួលបានដំបូន្មានល្អៗមកវិញ ព្រមទាំងធ្វើឱ្យការសរសេរមានភាពរីកចម្រើនសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។

៦. ចូលរួមប្រកួតស្នាដៃដើម្បីពានរង្វាន់ និងបទពិសោធ៖ ការដាក់ស្នាដៃចូលរួមប្រកួតប្រជែងនេះ នឹងជួយឱ្យមានបទពិសោធកាន់តែច្រើន និងពេញលេញ ហើយបើស្នាដៃនោះជាប់ទៀត ក៏ធ្វើឱ្យស្ថាប័នរដ្ឋ និងឯកជនទទួលយកស្នាដៃនេះដែរ។ ៧.បោះពុម្ពផ្សាយស្នាដៃលក់លើទីផ្សារ៖ ប្រសិនជាចង់ឱ្យមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះក្នុងវិស័យតែងនិពន្ធ គឺទាមទារឱ្យជម្នះគ្រប់ឧបសគ្គដើម្បីបោះពុម្ពលក់នៅលើទីផ្សារ។ ប្រសិនជាមិនបានលក់ស្នាដៃលើទីផ្សារទេ កេរ្តិ៍ឈ្មោះមិនរីកសុសសាយឡើយ ទោះបីមានឱកាសទទួលបានជ័យលាភី និងពានរង្វាន់ជាច្រើនក៏ដោយ។

៨. ទទួលយកមតិកែលម្អពីអ្នកអាន៖ ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធត្រូវបើកចិត្តឱ្យទូលាយក្នុងការទទួលយកមតិវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានរបស់អ្នកអាន។ អ្នកនិពន្ធត្រូវគិតថា មតិរិះគន់របស់អ្នកអានក្នុងន័យស្ថាបនាគឺប្រៀបដូចនឹងកញ្ចក់ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីកង្វះខាតអ្នកនិពន្ធ និងតម្រូវការអ្នកអានដើម្បីអាចសរសេរតាមតម្រូវការ និងទីផ្សារសង្គម។ ការរិះគន់ក្នុងន័យស្ថាបនាធ្វើឱ្យមានការអភិវឌ្ឍច្រើន។ ៩.ចូលរួមកម្មវិធីទាក់ទងនឹងការតែងនិពន្ធឱ្យបានច្រើន៖ ការចូលរួមកម្មវិធីទាក់តងនឹងការតែងនិពន្ធឱ្យបានច្រើនមានសារសំខាន់ណាស់ អាចពង្រឹងការតែងនិពន្ធបានខ្លាំងឡើងមួយកម្រិតទៀត។ ទទួលបានបទពិសោធផ្សេងៗពីវាគ្មិនដែលចែករំលែកនោះ មកដុះខាត់សមត្ថភាពបន្ថែមទៀត។

១០. ត្រូវមានចំណេះដឹងផ្នែកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនា៖ កាលណាអ្នកនិពន្ធមានចំណេះដឹងផ្នែកសាសនាច្រើន គឺងាយស្រួលក្នុងការបង្កើតបញ្ហា និងដោះស្រាយបញ្ហាសមហេតុផលតាមព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលអាចឆ្លើយតបបានទៅនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តផ្នត់គំនិតរបស់ប្រជាជនខ្មែរ ព្រោះប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើនគោរពបូជាសាសនាព្រះពុទ្ធ។ មួយវិញទៀត​ អ្នកនិពន្ធក៏មានពន្លឺច្រើនក្នុងការសរសេរ និងដោះស្រាយបញ្ហាប្រកបដោយបញ្ញាដែលងាចទទួលយកបានផងដែរ៕