ជនជាតិដើមភាគតិច ទំពួន បន្តរក្សា ការត្បាញក្រណាត់ប្រពៃណី

ស្រ្តីជនជាតិដើមភាគតិចទំពួន រស់នៅខេត្តរតនគីរី មកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ នៅតែបន្តរក្សាប្រពៃណីត្បាញក្រណាត់ធ្វើពីអំបោះដើម្បីកែច្នៃជា សម្លៀកបំពាក់ និងសម្ភារៈប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ ឬវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ផ្សេងៗ។

អ្នកស្រី បឺត ហ្លុន ជនជាតិដើមភាគតិចទំពួន រស់នៅ ភូមិខាងលើនេះ បាននិយាយរៀបរាប់ពីមុខរបរត្បាញក្រណាត់ ដែលត្រូវការតស៊ូ និងព្យាយាម។ ស្ត្រីវ័យ ៥២ឆ្នាំ រូបនេះបានឱ្យដឹងថា មុខរបរត្បាញក្រណាត់ គឺជាការងាររបស់ស្ត្រីជនជាតិដើមភាគតិច ដើម្បីត្បាញក្រណាត់យកទៅប្រើប្រាស់ និងលក់តាមការបញ្ជាទិញ។ មុខរបរមួយនេះគឺជាទំនៀមទម្លាប់ដែលកើតមានតាំងពីបុរាណមកហើយ។

ស្ត្រីជនជាតិទំពួនម្នាក់ទៀត លក់ក្រណាត់ជនជាតិដើមភាគតិច នៅរមណីយដ្ឋានបឹងយក្ខឡោម ឈ្មោះ វិ តូញ បានរៀបរាប់ពីការលក់ដូរក្រណាត់ ដែលបានច្នៃសម្រាប់ ប្រើប្រាស់ និងទុកជាអនុស្សាវរីយ៍លក់ជូនភ្ញៀវទេសចរ។ ក្រៅពីជាអ្នកលក់ដូរ នៅក្នុងសហគមន៍រមណីយដ្ឋានបឹងយក្ខឡោម អ្នកស្រី ក៏ជាគ្រូបង្រៀនត្បាញក្រណាត់ដល់ស្ត្រីជនជាតិទំពួនផងដែរ គឺនៅតែចង់ឱ្យក្មេងៗជំនាន់ក្រោយរក្សាប្រពៃណីរបស់ខ្លួនឱ្យបានល្អ។

លោក ថុល យុពង្ស ប្រធានការិយាល័យ សិប្បកម្មសូនរូប និងទទួលបន្ទុកការងារមរតកអរូបី នៃមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ខេត្តរតនគិរី បានឱ្យដឹងថា ដើម្បីកុំឱ្យវប្បធម៌ប្រពៃណីមួយនេះបាត់បង់ ខាងមន្ទីរ វប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ខេត្តរតនគិរី បានចុះសិក្សាស្រាវជ្រាវចងក្រងប្រពៃណីត្បាញក្រណាត់របស់ស្ត្រីជនជាតិទំពូន និងគ្រោងដាក់បញ្ជូនទៅក្រសួង ដើម្បីសុំបញ្ចូលជាឯកសារកត់ត្រាទុកបោះពុម្ពជាសៀវភៅប្រពៃណីតម្បាញក្រណាត់ជនជាតិដើមភាគតិចទំពួន ខេត្តរតនគិរី។

លោក ថុល យុពង្ស បានឱ្យដឹងទៀតថា កន្លងមកមន្ទីរ វប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ខេត្តរតនគិរី បានរៀបចំចងក្រងប្រពៃណីមុខម្ហូបនៅតាមតំបន់ជនជាតិទាំង៨ ជនជាតិដើមភាគតិចស្នើសុំទៅក្រសួង និងកំពុងបន្តបន្ថែមទៀតក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ឆាយ សាវុធ ប្រធានមន្ទីរ វប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ខេត្តរតនគិរី។ ក្នុងនោះប្រពៃណីមួយចំនួនត្រូវបានកត់ត្រាទុកបោះពុម្ពជាសៀវភៅ និងមានការទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការពីក្រសួង វប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ៕

គួរបញ្ជាក់ថា មុខរបរត្បាញក្រណាត់នេះ មានតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ ដោយការត្បាញពីដើម បងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចបានយកកប្បាស កី និងប្រើវិធីជ្រលក់ស្លឹករុក្ខជាតិ ឱ្យអំបោះឡើងជាពណ៌។ ក៏ប៉ុន្តែ វត្ថុធាតុដើមពិបាករក ទើបសព្វថ្ងៃ ស្ត្រីជនជាតិទំពួនបានទិញអំបោះ ដែលមានពណ៌ស្រាប់ពីផ្សារ បានលុង យកមកត្បាញជាក្រណាត់ ច្នៃបានជាច្រើនមុខ សម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងគ្រួសារ។ ក្រោយពីត្បាញរួច មួយផ្នែកខ្លះបានយកទៅលក់នៅរមណីយដ្ឋានបឹងយក្ខឡោម ឬក៏នៅផ្សារបានលុង និងលក់ជូនអ្នកបញ្ជាទិញ៕

អត្ថបទ៖ វុទ្ធឦសាន