កសិករ​បង្ហើប​ចំណី​ម្យ៉ាង​ចិញ្ចឹមមាន់ទាឆាប់ធំ​ ហើយ​​មាន​រសជាតិដូចមាន់ស្រែ​សុទ្ធៗ

ប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសារ ភូមិរំចេក ៤ សង្កាត់រតន: បាន​នាំគ្នាសម្រុកទិញកូនមាន់កូនទាយកមកចិញ្ចឹមតាមបែបលក្ខណះគ្រួសារ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។ ការ​ចិញ្ចឹម​នេះ​ទៀត​សោត ក៏​មាន​បច្ចេកទេស​ជាពិសេស​ការ​ផ្តល់ចំណី​ដែល​នាំ​ឲ្យមាន់ទា​ឆាប់​ធំ ហើយ​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់។

អ្នកស្រី “ចាន់នី” រស់នៅក្នុងភូមិរំចេក ៤ សង្កាត់រតន: ក្រុងបាត់ដំបង បច្ចុប្បន្នក្នុងបន្ទុកគ្រួសារមានសមាជិក ០៧ នាក់។ ក្នុងសកម្មភាពកំពុងតែធ្វើចំណីឲ្យកូនមាន់ទា ដែលអ្នកស្រីទើបតែទិញកូនមាន់ទាបន្ថែមទៀតនេះបានរៀបរាប់ប្រាប់កម្ពុជាថ្មីនៅរសៀលថ្ងៃទី ០៣ ខែមីនានេះថា អ្នកស្រីបានធូរស្រាលបន្តិចក្រោយពីបានចិញ្ចឹមសត្វមាន់ទាជាលក្ខណះគ្រួសារ។ការ​ចំណាយ​កសិករ​រូប​នេះ​មិនប្រើលុយកាក់ច្រើនទិញចំណី ដោយអ្នកស្រីទិញតែកន្ទក់ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់ធ្វើជាល្បាយជាមួយរុក្ខជាតិធម្មជាតិម្យ៉ាងដែលអ្នកស្រីបានសាកល្បងហើយបានឆាប់ធាត់ធំបានលក់ខ្លះៗ ដែលមានរសជាតិជាមាន់ស្រែដើរសុីតាមធម្មជាតិ។

ស្រី្តវ័យ ៤២ ឆ្នាំរូបនេះបន្តថា ចំណីដែលអ្នកស្រីយកមកធ្វើជាចំណីមាន់ទាបានឆាប់ធំធាត់នេះគឺ “សារ៉ាយគ្រាប់” លាយជាមួយកន្ទក់ឬគ្រាប់ពោតក្រហមកិនឲ្យហ្ម៉ត់លាយជាមួយផង ហើយមាន់ទាមានសុខភាពល្អឆាប់បានលក់។

អ្នកស្រីបន្តថា “ចំពោះសារ៉ាយគ្រាប់ពិបាករកណាស់ ដំបូងខ្ញុំបានសុំពីអ្នកជិតខាងតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះយកមកដាំក្នុងស្រះក្រោយផ្ទះដែលមានទំហំ​ប្រហែលទទឹង ១១ ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ ១៤ ម៉ែត្រដើម្បីឲ្យត្រីក្នុងស្រះជ្រកនិង​សុីជាចំណី។ ប៉ុន្តែពេលគ្រួសារខ្ញុំធ្វើទឹកគ្រឿងម្តងម្កាល ក៏យកមកធ្វើជាអន្លក់ផងឃើញថាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ហើយត្រជាក់ខ្លួនទើបសាកល្បងទិញសត្វមាន់ទាចិញ្ចឹម ដោយសាកល្បងប្រើជាចំណីហើយហាន់ឬជញ្ច្រាំឲ្យម៉ដ្ឋលាយជាមួយកន្ទក់ឲ្យសុីហើយក៏បានលទ្ធផលហួសពីការស្មានតែម្តង។

ស្រ្តី​រូប​នេះ​អះអាង​បន្ថែម​ថា អ្នកភូមិបានទិញមាន់ទា​​អ្នក​ស្រី​ចិញ្ចឹម​យកទៅធ្វើម្ហូបម្តងហើយ គេចង់បរិភោគទៀត ដោយសារតែរសជាតិរបស់សត្វមាន់ទាដែលអ្នកស្រីឲ្យចំណីតាមបែបធម្មជាតិនិង​មានរ​សជាតិ​ឆ្ងាញ់ប្លែក​។

លោក”គឹមហាក់” រស់នៅក្នុងភូមិសង្កាត់ជាមួយគ្នាក៏បានចាប់ផ្តើមចិញ្ចឹមមាន់ទាផងដែរ ហើយសព្វថ្ងៃក្រុមគ្រួសារលោកក៏បានលក់សត្វមាន់ទាជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់គ្រួសារក្រៅពីប្រាក់ខែពីមន្ត្រីរាជការ។

លោកថា លោកក៏បានចែក”សារ៉ាយគ្រាប”ពីអ្នកស្រីខាងលើ ដែលជាអ្នកជិតខាងដើម្បីធ្វើជាចំណីមាន់ទាដោយលោកទទួលស្គាល់ថា “សារ៉ាយគ្រាប់” នេះពិតជាចំណីដ៏ល្អសម្រាប់សត្វមាន់ទាឆាប់ធំធាត់ ហើយមានរសជាតិមិនចាញ់មាន់នៅតាមវាលស្រែនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀតក៏វាបានជួយសម្រាលដល់គ្រួសាររបស់លោកផងដែរ ក្រៅពីប្រាក់មន្ត្រីរាជការហើយលោកនឹង​បន្តចិញ្ចឹមរហូត ដើម្បីទ្រទ្រង់ជីភាពគ្រួសារពេលណាខ្វះខាតគ្រួសារលោកអាចលក់មាន់ឬទាបានតាមតម្រូវការផងដែរ៕

អត្ថបទ៖ សៅ សារិទ្ធ