នៅ​ស្រុក​ឯកភ្នំ ​មុខ​របរ​អ្នក​ដុតនំក្រឡានកើន​ដល់ ៤ ភូមិ

អ្នកស្រុក ឯកភ្នំ នៃខេត្តបាត់ដំបង នៅ​បន្ត​មុខរបរ​ដុត​នំ​ក្រឡាន ជា​មុខរបរ​បែប​ប្រពៃណី​បន្តវេន​ពី​ដូនតា រហូត​ដល់មានការគាំទ្រ​ពីអតិថិជនក្នុងស្រុកអំពី​រសជាតិ​រហូតដល់សព្ទថ្ងៃ។ បន្ថែមពីនេះ​ទីតាំងសម្រាប់ដុត​និងលក់នំក្រឡាន ក៏ក្លាយជាគោលដៅទេសចររបស់ជនបរទេសមកទស្សនា​កម្សាន្ត និងស្វែងយល់ពីនំប្រភេទនេះនិងរសជាតិផងដែរ។

បើតាមអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន​នៅឃុំសំរោងក្នុង បច្ចុប្បន្នប្រជាពលរដ្ឋដែលប្រកបរបរបដុតក្រឡានលក់ បាន​កើនឡើងដល់ទៅជាង ១០ គ្រួសារក្នុងភូមិចំនួន៤ នៃឃុំសំរោងក្នង ដែលមាន​ទីតាំងលក់នៅ​តាមដងផ្លូវជាប់​របង​វត្តសំរោងក្នុង ដែលជាវត្តវ័យចំណាស់​មួយ​ពោរពេញ​ទៅដោយប្រវត្តិ​ជួរចត់​ក្នុង​របបពិឃាត​ដែលបានបន្សល់នូវវត្ថុតាង​ជាប្រវត្តិសាស្ត្រជាច្រើនសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរក្នុងនិង​ក្រៅស្រុក​មកទស្សនាស្វែងយល់មិនដែលដាច់។

បន្ទាប់ពីភ្ញៀវទេសចរចេញពីវត្តវិញ តែងមកទស្សនាកន្លែងដុតនិងលក់នំក្រឡាន ក្នុងនោះ​ក៏​បានទិញបរិភោគ​និងមានផ្ញើដល់ក្រុមគ្រួសារ​ផង​ដែរ។ ការកើនឡើងចំនួនអ្នកប្រកបរបរនេះ រហូតដល់ជាង ១០ គ្រួសារនោះ គឺនៅក្នុងភូមិចំនួន៤ ក្នុងឃុំសំរោងក្នុង ក្នុងនោះមាន ភូមិសំរោងក្នុង ភូមិ​សំរោងស្នោរ ភូមិសំរោងអូរទ្រា និងភូមិរោងតាកុក។

បើតាមប្រជាពលរដ្ឋ ប្រកបមុខរបរដុតនំក្រឡាននេះ បានលើកឡើងអំពី​សកម្មភាពផលិតនំ​ក្រឡាន​ប្រហាក់ប្រហែល​គ្នាថា មុននឹងបានលក់ឲ្យអតិថិជន គឺវាមិនងាយស្រួលដូច​របរផ្សេងៗ​នោះទេ គឺ​ចាប់ផ្តើមងើបពីម៉ោង ២ ទាបភ្លឺ ទើបធ្វើលក់បានទាន់នៅពេលព្រឹកព្រលឹម ហើយក្រឡាន​ក៏នៅក្តៅៗ​ផងដែរ។

បើទោះបីជួបការលំបាកខ្លះ ពលរដ្ឋ​បានអះអាង​ថា មុខរបរនេះក៏អាចទ្រទ្រង់លើ​ជីវភាពគ្រួសាររ​បាន​ប្រសើរ​ដែរ ហើយការដុតក្រឡាននេះក៏​ត្រូវយកមកដុតនៅទីតាំងលក់តែម្តង គឺនៅតាម​ផ្លូវជាប់របង វត្តពោធិ៍​ក្នុង មិនដុតនៅជិតផ្ទះអ្នកភូមិទេ កុំឲ្យហុយផ្សែងដល់ផ្ទះអ្នកភូមិ ហើយម្យ៉ាងទៀត​បានលក់​ឲ្យ​អតិថិជន​ទាន់នៅក្តៅៗដែរ។

កំពុងអង្គុយសកសំបកក្រឡាន ដែលបានដុតឆ្អិនហើយនោះ លោកស្រី “ចាន់” បានប្រាប់ថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ​លោកស្រីបាន​ក្រោ​កពីដំណេកនៅម៉ោង ២ ទាបភ្លឺ ដែលអ្នកស្រុកគេកំពុងលង់លក់ ដើម្បីលាយ​របាយ​សម្រាប់ដាក់ក្នុងបំពង់ឫស្សីដុត ខណះស្វាមីលោកស្រីក៏ចាប់ផ្តើម កាត់ដើមឫស្សី​ធ្វើបំពង់​នៅម៉ោង ៣ ទាបភ្លឺផងដែរ។

លោកស្រីបន្តថា ការលាយល្បាយ គឺត្រូវប្រើអង្ករដំណើបចន្លោះពី ៦ ទៅ ៧ គីឡូក្រាម លាយជាមួយ​ល្បាយ​ផ្សេងទៀត ប្រហាក់ប្រហែលនិងនំអន្សមចេកដែរ សម្រាប់លក់ក្នុង ១ ថ្ងៃ ដោយ​ចំណាយ​ដើម​សរុប​ប្រហែល ១៤ ម៉ឺន​រៀល ហើយលក់​អស់អាចចំណេញ​បាន ៤ ម៉ឺន​រៀលក្នុង ១ ថ្ងៃ។ ចំណែក​អ្នកលក់ម្នាក់ទៀតគឺអ្នកស្រី សុផា បានឲ្យដឹងដែរថា នំក្រឡាន​​មាន​តែភ្ញៀវក្នុងស្រុកប៉ុណ្ណោះ​ដែលទិញបរិភោគ បើសម្រាប់ភ្ញៀវបរទេសបានត្រឹមមកមើល ព្រោះជនបរទេស​មិនចូលចិត្ត​បរិភោគ​ដូច​ខ្មែរទេ។

អ្នកស្រីបន្តថា “ជនបរទេសអត់ដូចខ្មែរយើងទេ ពេលខ្លះពួកគេទិញក្រឡានតែ ១ សម្រាប់​ភ្លក់​រសជាតិ រហូត​គ្នា ១០ នាក់។ ជនបរទេស​មិនចូលចិត្ត​បរិភោគ​ដូចខ្មែរ​យើង​ទេ បើខ្មែរយើង អ្នកខ្លះគឺមក​ទិញប​រិភោគ​រាល់ថ្ងៃ។ សម្រាប់ខ្ញុំ១ថ្ងៃបានចំណេញពី៣ទៅ ៤ មុឺនរៀលដែរក្នុងមួយថ្ងៃ យើង​ឆ្លៀតធ្វើទៅបើនៅទំនេរ ក៏វាគ្មានប្រយោជន៍ដែរ ខ្ញុំធ្វើយូរឆ្នាំដែរហើយ”។

អតិថិជនដែលជាប់ចិត្តនិងរសជាតិនំក្រឡានស្ទើរមិនលោះថ្ងៃ គឺអ្នកស្រី “ស្រីអូន” និងអ្នកស្រី”និច” បាន​ឲ្យ​ដឹងដូចៗគ្នាថា “ពួកខ្ញុំចូលចិត្តបរិភោគរាល់ថ្ងៃ ព្រោះព្រឹកព្រលឹមវានៅក្តៅៗ ហើយ​ក្រឡាន​នៅទីនេះ​ឆ្ងាញ់ ព្រោះពួកគាត់ប្រើប្រាស់ខ្ទិះ ដូងច្រើន​បង្កើនរសជា​តិឆ្ងុយឆ្ងាញ់ជាង​អ្នកលក់តាម​បេនឡាន​ឆ្ងាយ​ណាស់ ហើយតម្លៃចន្លោះពី ៤ ពាន់រៀល ទៅ១ពាន់រៀល ទៅតាម​ទំហ៊ំ​បំពង់ឫស្សី។ ម្យ៉ាងទៀតក៏វាអាចជំនួសការបរិភោគបាយបានខ្លះដែរ ហើយតម្លៃ​ទៅតាមតម្រូវការ​របស់​យើង”៕

អត្ថបទ៖ សៅ សារិទ្ធ