ហ្មុក​ត្រីមួយ​កន្លែង​នៅ​ក្រុង​បាត់ដំបង ល្បីដល់អ្នក​ភ្នំពេញ មួយ​ថ្ងៃ​លក់​បានមិនក្រោម ១០០ កញ្ចប់

ក្នុងមួយថ្ងៃៗ ម្ហូបហ្មុកខ្មែរមួយកន្លែងនៅក្នុងក្រុងបាត់ដំបង លក់បានមិនក្រោម ១០០ កញ្ចប់នោះទេ បើគិតជាចំណូលអាចរកបាន ៦០ មុឺនរៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយហ្មុក​ ១ កញ្ចប់លក់កក្នុងតម្លៃ ៦ ពាន់រៀល។ នេះមិនទាន់គិតក្នុងរយះពេលចុងក្រោយពីចំនួនអ្នកកម្ម៉ង់នៅទីឆ្ងាយៗតាមបណ្តាញសង្គមផង។

អ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា ដែលជាអ្នកប្រកបមុខរបរធ្វើមុខម្ហូបហ្មុកខ្មែរបានឲ្យដឹងថា មុខរបរធ្វើម្ហូប “ហ្មុកខ្មែរ” នេះ​ អ្នកស្រីបន្តស្នាដៃ​ពីម្តាយ។

ហ្មុកត្រីរក្សារសជាតិបន្តជំនាន់នេះ ទទួលបាន​ការ​គាំទ្រ​ពី​អ្នកភូមិក្នុងស្រុក​និយម​ទទួលទាន​ ដោយសារ​ការលាយគ្រឿងយ៉ាងបុិនប្រសប់រហូត​អ្នកភូមិដាក់ឈ្មោះថា “ហ្មុក​យាយ វណ្ណា” ជា​ឈ្មោះ​ម្តាយអ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា។

បច្ចុប្បន្ន “ហ្មុកខែ្មរ” របស់អ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា ដែលបន្តរក្សារសជាតិពីម្តាយទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ និងគាំទ្រច្រើនពីអតិថិជន រហូតមានការកម្ម៉ង់ទិញក្នុងមួយថ្ងៃៗមិនក្រោម ១០០ កញ្ចប់ ដោយមិនទាន់គិតពីតម្រូវការរបស់អតិថិជននៅទីខេត្តឆ្ងាយៗផង ជាពិសេសអ្នកនៅភ្នំពេញ ដែល​ធ្វើឲ្យមុខរបរ​គ្រួសារ​អ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា ទទួលបានប្រាក់ចំណូលគួរសមសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ក្នុង​គ្រួសារ។

អ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា បានបញ្ជាក់ថា នៅរយះពេលចុងក្រោយនេះ ក្មួយអ្នកស្រីក៏ចាប់ផ្តើមបង្ហោះលក់ហ្មុក​របស់​គ្រួសារ​តាមបណ្តាញសង្គម ក៏ស្រាប់​តែមានអ្នកកម្ម៉ង់ច្រើនដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្រីនឹកស្មានមិនដល់ ដោយអ្នកស្រីបានលើកឡើងថា “ខ្ញុំចង់តែសើចគ្រាន់តែជាអ្នកធ្វើលក់ធម្មតាសោះ ស្រាប់តែមានអ្នកកម្ម៉ង់ច្រើនតាមហ្វេសប៊ុកបែបនេះ ជាពិសេសអ្នកភ្នំពេញ ពេលចឹងខ្ញុំចង់​សើចអស់សំណើច ត្រឹមតែធ្វើលក់ធម្មតាសោះ បែជាលក់ដាច់ដល់ណាដល់ណីយ៉ាងនេះ”។

ដោយសាបែបនេះហើយ ដែលហ្មុកគ្រួសារអ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា បានបោះមួយជំហានទៀតតាមរយៈការ​លក់តាមអនឡាញ និង​មានអតិថិជនពីគ្រប់ទិសទីគាំទ្រ ដោយ​ផ្តើម​ពីក្នុងខេត្តរហូតដល់ខេត្តឆ្ងាយៗ​ពិសេសអ្នក​ភ្នំពេញ​តែម្តង ដែល​កុម្ម៉ង​សម្រាប់​​ទទួលភ្ញៀវ​ក្នុង​ពិធីបុណ្យ ពិធីមង្គលការ និង​កម្មវិធីផ្សេងៗទៀត។

បើតាមអ្នកស្រី ប៉ង់ សុខា “ហ្មុក”របស់គ្រួសារ​អ្នកស្រី ដែលធ្វើឲ្យល្បីល្បាញរហូតដល់ពេលនេះ ដោយសារតែមានការផ្សំចេញ​ពីសាច់ត្រីធម្មជាតិ ខ្ទិះដូង និងស្លឹកញរ និងគ្រឿងផ្សំមានដូចជា ស្លឹកក្រូច ស្លឹកគ្រៃ រមៀត រំដឹង ម្ទេស ប្រហុក អំបិល ស្ករ ប៊ីចេង កាពិ ជាដើម។ គ្រឿងទាំងអស់ត្រូវលាយជាល្បាយចូលគ្នាឲ្យបានល្អ និងឆាល្បាយគ្រឿងឲ្យដាច់ទឹកល្អ ឲ្យមានក្លិន​ឈ្ងុយ​ដើម្បីបំបាត់ក្លិនឆ្អាបត្រី ហើយមានក្លិនឆ្ងុយឆ្ងាញ់ មិនប្រៃ មិនសាបពេក មិនផ្អែមពេក ឲ្យគ្រឿងរួមផ្សំទាំងអស់ក្លាយជារសជាតិឆ្ងុយ ឆ្ងាញ់ ល្មមតាមតម្រូវការអ្នកបរិភោគទូទៅអាចទទួលយកបាន៕

អត្ថបទ÷សៅ សារិទ្ធ