Connect with us

កីឡា

ហេតុ​អ្វី​​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេមមាន​កីឡា​តិច តែ​វិញ្ញាសា​ច្រើន?

បានផុស

នៅ

កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម​បាន​ក្លាយ​ជា​វេទិកា​​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​សម្រាប់​កីឡាករ កីឡាការិនី​មាន​ពិការភាព​​នៅ​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ាន​​បង្ហាញ​សមត្ថភាព​​ និង​ស្វែង​រក​ឧត្តម​ភាព​ជូន​ជាតិ ក៏​ដូច​ជា​ជំរុញ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ និង​លើក​កម្ពស់​ជន​​ពិការ​ក្នុង​សហគមន៍​អាស៊ាន។

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម​​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​​លើក​ដំបូង​កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០០១ និង​មិន​សូវ​មាន​កីឡា​ច្រើន​ប្រភេទ​ឡើយ។ ទោះ​បី​ជា​កីឡា​មាន​តិច​ ប៉ុន្តែ​បើ​​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​កីឡា​ស៊ីហ្គេម កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម​មាន​វិញ្ញាសា​ច្រើន​។

ខាង​ក្រោម​ជា​ឆ្នាំ​រៀប​ចំ​ការ​ប្រកួត​នីមួយ​ៗ ​ចំនួន​ប្រភេទ​កីឡា និង​វិញ្ញាសា

  • លើក​ទី​១ ឆ្នាំ​២០០១ ដាក់​កីឡា​២​ប្រភេទ មាន​​វិញ្ញាសា​៣៤១
  • លើក​ទី២ ឆ្នាំ​២០០៣ ដាក់​​កីឡា​៥​ប្រភេទ មាន​វិញ្ញាសា​២៨៧
  • លើក​ទី​៣ ឆ្នាំ​២០០៥ ដាក់​​កីឡា​១០​ប្រភេទ មាន​វិញ្ញាសា​៣៩៤
  • លើក​ទី៤ ឆ្នាំ​២០០៨ ដាក់​​​​កីឡា១៤​ប្រភេទ មានវិញ្ញាសា​៤៨៨
  • លើក​ទី​៥ ឆ្នាំ​២០០៩ ដាក់​​​កីឡា១១​ប្រភេទ មាន​វិញ្ញាសា៤០៩
  • លើក​ទី​៦ ឆ្នាំ​២០១១ ដាក់​កីឡា​១១​ប្រភេទ មាន​វិញ្ញាសា​៣៨០
  • លើក​ទី​៧ ឆ្នាំ​២០១៤ ដាក់​កីឡា​១២ប្រភេទ មាន​វិញ្ញាសា៣៥៩
  • លើក​ទី​៨ ឆ្នាំ​២០១៥ ដាក់​កីឡា​១៥​ប្រភេទ មាន​​វិញ្ញាសា​៣៣៦​
  • លើក​ទី​៩ ឆ្នាំ​២០១៧ ដាក់​កីឡា​១៦​ប្រភេទ​ មាន​វិញ្ញាសា​៣៦៩
  • លើកទី​១០ ឆ្នាំ​២០២០ លុប​ចោល​ដោយសារ​កូវីដ-១៩
  • លើកទី​១១ ឆ្នាំ​២០២២ ដាក់​កីឡា​១៤​ប្រភេទ​ មាន​វិញ្ញាសា​៤៥​៥

កត្តា​មួយ​ចំនួន​​ដែល​​បណ្តាល​ឲ្យ​កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម​ដាក់​​​កីឡា​តិច ប៉ុន្តែ​មាន​វិញ្ញាសា​ច្រើន​​ដូច​ខាង​ក្រោម៖
១. ហែល​ទឹក​មាន​វិញ្ញាសាច្រើន

ហែល​ទឹក​ជា​កីឡា​សំខាន់បំផុត​មួយ​​នៅ​ក្នុង​កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម។ កីឡា​នេះ​មាន​​ច្រើន​វិញ្ញាសា​ណាស់​ ជាក់ស្តែង​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម លើក​ទី១ ឆ្នាំ​២០០១​ ​គ្រាន់​តែ​កីឡា​ហែក​ទឹក​មួយ​មុខ​មាន​វិញ្ញាសា​រាប់​រយ។

. អត្តពលកម្ម​មាន​វិញ្ញាសា​ច្រើន

កីឡា​អត្តពលកម្ម​ក៏​មិនខុស​ពី​កីឡា​ហែល​ទឹក​ដែរ​គឺ​មាន​វិញ្ញាសា​រាប់​រយ​​រាល់​ពេល​ត្រូវ​បាន​ដាក់​ចូល​ក្នុង​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម​ម្តងៗ។ អត្តពលកម្ម​នេះ​មាន​ច្រើន​ប្រភេទ​ណាស់​ដូច​ជា រត់​ចម្ងាយ លោត​ចម្ងាយ ប្រណាំង​រទេះ​ លោត​កម្ពស់​ ចោល​ដុំ​ដែក​ជា​ដើម ហើយ​ក្នុង​ប្រភេទ​នីមួយ​ៗ​មាន​វិញ្ញាសា​ច្រើន។​

៣. ប្រភេទ​ពិការ​ និង​ចំណាត់​ថ្នាក់​ពិការ​ស្មុគ​ស្មាញ

អ្នក​គាំទ្រ​ប្រហែល​ជា​មិន​សូវ​​​ចាប់​អារម្មណ៍​​ច្រើន​ទេ​ពី​ប្រភេទ​ពិការ​របស់​អត្តពលិក​​ម្នាក់​ៗ​។ មុន​ពេលការ​ប្រកួត​​​កីឡា​ណា​មួយ គណៈកម្មការ​វេជ្ជសាស្ត្រ​​ត្រូវ​​វាយ​តម្លៃ​លើ​ប្រភេទពិការ​គឺ​​ត្រូវ​វាយ​តម្លៃ​​​ចំណាត់​ថ្នាក់​ពិការ​​ឲ្យ​​បាន​ច្បាស់​លាស់​ថា​តើ​​ពិការ​កម្រិត​ណា ​ស្រាលឬធ្ងន់ ដៃ​ឬ​ជើង កាយ​សម្បទា​ និង​ចលនា​ខួរ​ក្បាល​ជា​ដើម។ បន្ទាប់​មក​ទើប​ដឹង​ថា ​អត្តពលិក​ណា​ត្រូវ​ប្រកួត​លើ​ប្រភេទ​​អ្វី។ ដូច្នេះ​​នៅ​ពេល​ប្រទេស​មួយ​ចុះ​ឈ្មោះ​អត្តពលិក​​​ចូល​រួម​ប្រកួត​លើ​វិញ្ញាសា​អ្វី​មួយ ជូន​កាល​អាច​មិន​បាន​ប្រកួត​លើ​វិញ្ញាសា​ដែល​ខ្លួន​បាន​ចុះ​ឈ្មោះ​​ក៏​ថា​បាន គឺ​អាច​បាន​ប្រកួត​វិញ្ញាសា​ផ្សេង​ទៀត។ ប្រការ​នេះ​បាន​​ធ្វើ​ឲ្យ​វិញ្ញាសា​កាន់​តែ​​ច្រើន​កើន​ឡើង​។ ឧទាហរណ៍​ថា វិញ្ញាសា​រត់​ចម្ងាយ​១០០​ម៉ែត្រ ប៉ុន្តែ​អាច​មាន​​អត្តពលិក​ពិការ​​ច្រើន​នាក់​ប្រកួត​​ផ្សេង​​គ្នា។

 ៤. អត្តពលិក​ម្នាក់​ៗ​អាច​ប្រកួត​បាន​ច្រើន​វិញ្ញាសា

ប្រសិន​​បើ​ចង់​ចូល​រួម​ប្រកួត និង​ទទួល​បាន​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​គណៈកម្មការ​វាយ​តម្លៃ​ចំណាត់​ថ្នាក់​ពិការ នោះ​អត្តពលិក​ខ្លះ​អាច​ទទួល​បាន​ឱកាស​ប្រកួត​ច្រើន​វិញ្ញាសា។ ឧទាហរណ៍​ថា កីឡាករ​អត្តពលកម្ម​ម្នាក់​អាច​​ប្រកួត​បាន​ចាប់​ពី​៥​វិញ្ញាសា​ឡើង​​ទៅ​ដូច​ជា រត់​ចម្ងាយ​​​១០០​ម៉ែត្រ ២០០​ម៉ែត្រ ៤០០​ម៉ែត្រ ៨០០​ម៉ែត្រ ​ប្រណាំង​រទេះ​៤០០​ម៉ែត្រ ៨០០​ម៉ែត្រ ប្រណាំងរទេះ​​ជា​ក្រុម ប្រណាំង​រទេះ​ជា​ក្រុម​បណ្តាក់ជា​ដើម។ ដូច្នេះ​ប្រទេស​ណា​​មាន​កីឡាករ កីឡាការិនី​ពិការ​ច្រើន ប្រទេស​នោះ​មាន​ឱកាស​ចុះ​ឈ្មោះ​ចូល​រួម​ប្រកួត និង​ដណ្តើម​មេដាយ​កាន់​តែ​ច្រើន​។

៥. វិញ្ញាសាខ្លះ​មាន​អត្តពលិក​តិច

ម្យ៉ាង​ទៀត វិញ្ញាសា​ខ្លះ​មាន​បេក្ខភាព​ចូល​រួម​ប្រកួត​តិច​​អាច​មាន​២​រូប​ ឬ​៣​រូប​ ហើយ​វិញ្ញាសា​ខ្លះ​មាន​​តែ១រូប​ក៏​មាន។ ករណី​វិញ្ញាសា​ខ្លះ​មាន​បេក្ខភាព​១​រូប​ប្រកួត​គឺ​ដោយសារ ដំបូង​ឡើយ ប្រទេស​ជា​សមាជិក​ខ្លះ​បាន​ចុះ​ឈ្មោះ​ចូល​រួម​ប្រកួត ប៉ុន្តែ​ពេល​វាយ​តម្លៃ​ចំណាត់​ថ្នាក់​ពិការ​បែរ​ជា​មិន​អាច​ប្រកួត​វិញ្ញាសា​នោះ​បាន​ ដូច្នេះ​អត្តពលិក​នោះ​ទៅ​ប្រកួត​វិញ្ញាសា​ផ្សេង។ អីចឹង​បេក្ខភាព​ប្រកួត​ប្រជែង​កាន់​តែ​តិច ហើយ​សូម្បី​តែ១​រូប​គេ​ក៏​គណៈកម្មការ​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​ប្រកួត​ដែរ។ ​​

ចំណុច​នេះ​​បាន​ជា​ពេល​គោរព​ទង់​ជាតិ​​ក្នុង​ពិធី​បំពាក់​មេដាយ​​​ផ្លូវ​ការ ពេល​ខ្លះ​ឃើញ​មានទង់​ជាតិ​ប្រទេស​តែ​មួយ​ ឬ​ពីរ និង​មាន​ម្ចាស់​មេដាយ​​ម្នាក់​ ឬ​ពីរ​នាក់។ កាលអាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម លើក​ទី​១១ ឆ្នាំ​២០២២ នៅ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូណេស៊ី​មានករណី​​ច្រើន​ដែល​​ទង់​ជាតិ​តែ​១ត្រូវ​បាន​បង្ហូត​ឡើង​​ ហើយ​ក្នុង​នោះ​​ក៏​មាន​​​អត្តពលិក​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ឥណ្ឌូណេស៊ី​ច្រើន​​ដែល​ត្រូវ​​បាន​បំពាក់​​មេដាយ​​ម្នាក់ឯង។

អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម លើក​ទី១១ នៅ​ឥណ្ឌូណេស៊ី វិញ្ញាសា​ខ្លះ​មាន​បេក្ខភាព​២​រូប​ចូល​រួម​ប្រកួត​គឺ​អ្នក​​ឈ្នះ​ទទួល​បាន​មេដាយ​មាស ខណៈ​អ្នក​ចាញ់​មិន​ទទួល​បាន​មេដាយទេ។ ករណី​មាន​បេក្ខភាព​៣​នាក់​គឺ​អ្នក​​ឈ្នះ​លេខ​១​ទទួល​បាន​មេដាយ​មាស អ្នក​ឈ្នះ​​លេខ​​២​ទទួល​បាន​មេដាយ​ប្រាក់ ខណៈ​អ្នក​ស្ថិត​នៅ​​លេខ​៣​មិន​ទទួល​បាន​មេដាយ​ឡើយ។ សម្រាប់​​វិញ្ញាសា​ដែល​មាន​បេក្ខភាព​តែ​១​​រូប​គត់​គឺ​គេ​ឲ្យ​ប្រកួត​ម្នាក់​ឯង រួច​ហើយ​ទទួល​បាន​មេដាយ​មាស​តែ​ម្តង។

តាម​រយៈ​មូលហេតុ​ខាង​លើ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍​ប្រកួត​កីឡា​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេមម្តង​ៗ​មាន​មេដាយ​មាស ប្រាក់ និង​សំរឹទ្ធ​មិន​ស្មើ​គ្នា​ទេ។ ជាក់​ស្តែង​អាស៊ាន​ប៉ារ៉ាហ្គេម លើកទី​១១ នៅ​ឥណ្ឌូណេស៊ី មាន​មេដាយ​មាស​ចំនួន​៤៥៥​គ្រឿង ប៉ុន្តែ​មេដាយ​​ប្រាក់​ត្រឹម​តែ៤០៤​គ្រឿង​ប៉ុណ្ណោះ ខណៈ​​មេដាយ​សំរិទ្ធ​មាន​តែ​៣៦៣​គ្រឿង។

អត្ថបទ៖ វីរបុត្រ

Helistar Cambodia - Helicopter Charter Services
Sokimex Investment Group

ចុច Like Facebook កម្ពុជាថ្មី

ព័ត៌មានអន្ដរជាតិ៩ នាទី មុន

ឡើងកម្តៅ! អ៊ីស្រាអែល សម្លាប់មនុស្សជិត ៥០០នាក់នៅលីបង់ ខណៈអាមេរិក បញ្ជូនទ័ពបន្ថែមទៅ មជ្ឈិមបូព៌ា

ព័ត៌មានជាតិ២១ នាទី មុន

ឆ្នាំនេះ​ ខេត្តតាកែវមានបេក្ខជនប្រឡងបាក់ឌុប​ថយចុះជាង៦០០នាក់ បេីធៀបឆ្នាំមុន

ព័ត៌មានជាតិ១០ ម៉ោង មុន

មន្ទីរ​ការងារ គ្រឹះស្ថាន​អប់រំ​បណ្ដុះបណ្តាល​បច្ចេកទេស រួម​នឹង​សហគ្រាស គ្រឹះស្ថាន​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស រៀបចំ​ប្រារព្ធ​ទិវា​សម្អាត​ពិភពលោក​លើក​ទី​៧

ព័ត៌មានជាតិ១១ ម៉ោង មុន

ទេសចរទៅលេងខេត្តមណ្ឌលគិរី កើន​ឡើង​ជាង ៤០០% ​ធៀប​ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤ និង​ឆ្នាំ​២០២៣

សន្តិសុខសង្គម១១ ម៉ោង មុន

យុវជន​ម្នាក់​ទៅលេង​ទឹក​នៅ​ព្រែក​តា​ឃ្លោក ឃុំ​កោះសូទិន ជា​អកុសល​បាន​លង់ទឹក​ស្លាប់

Sokha Hotels

ព័ត៌មានពេញនិយម