KPT+

រឿងពិត! ប៉ាគឺជាស្នេហាគ្រាដំបូង និងជាវីរបុរសក្នុងដួងចិត្តកូនស្រីម្នាក់នេះរហូតទៅ

បានផុស

៤ years មុន

នៅ

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ២៤ ធ្នូ ២០២០

ដោយ

Sonya

នេះជាខ្លឹមសារលិខិតពីប្រិយមិត្ត មកពីខេត្តបន្ទាយមានជ័យ!

នៅពេលខ្ញុំសរសេររឿងនេះ ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំបានស្រក់ចុះមកកាត់ផែនថ្ពាល់ជូតមិនស្ងួតព្រោះជាការសរសេរពីប៉ាម្នាក់ ដែលតែងតែការពារកូនស្រីតែម្នាក់នេះរហូតមក។

ប៉ាគឺជាការចងចាំមួយដែលខ្ញុំមិនដែលភ្លេច សូម្បីតែវិនាទីណា។ ប៉ាគឺជាស្នេហាទីមួយនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ជាវីរបុរសក្នុងដួងចិត្ត និងជាអំណោយនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។ រយៈពេល ២ ឆ្នាំនៃការឃើញភាពយ៉ាប់យ៉ឺន ដែលបណ្ដាលមកពីជំងឺប្រព័ន្ធប្រសាទនិងជំងឺវង្វេងវង្វាន់ ទីបំផុតប៉ាក៏ទទួលមរណភាព។ ការស្លាប់របស់ប៉ា គឺជាការធូរស្បើយយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់ខ្ញុំ ដោយដឹងថា គាត់លែងទទួលរងការឈឺចាប់ពីជំងឺដែលតាមយាយីគាត់ទៀតដែរ។ ប៉ាទៅបានសុខហើយ!

សូមចុច Subscribe Channel Telegram កម្ពុជាថ្មី ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានថ្មីៗទាន់ចិត្ត

កាលនោះពេលប៉ាធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ស្ថានភាពដូចជាកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនបន្តិចម្តងៗ អស់រយៈពេលជាយូរនៃនាទីចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់គាត់ គឺជាពរជ័យមួយដែលខ្ញុំមិនដែលភ្លេច។ តែនៅពេលវេលាចុងក្រោយរបស់ប៉ា ខ្ញុំបានធ្វើនូវរឿងមួយទៅប៉ា គឺចំណាយពេលវេលាជាច្រើនជាមួយគាត់ ដោយឆ្លងកាត់គ្រាលំបាក ហើយនៅចុងបញ្ចប់ ខ្ញុំទទួលបានអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន នោះគឺបាននៅជាមួយប៉ា នៅចុងបញ្ចប់ជីវិតគាត់។

ទោះរឿងនេះកន្លងផុតទៅយូរឆ្នាំ តែខ្ញុំនៅតែចងចាំកែវភ្នែកនិងទឹកមុខប៉ាដដែល។ កាលនោះនាពេលរសៀលមួយ គាត់បានបើកភ្នែកឡើងមកហើយបញ្ចេញស្នាមញញឹមខ្សោយៗ រួចនិយាយថា “ប៉ាមិនអីទេ កុំបារម្ភអី ” ! ប៉ានៅតែបារម្ភ គិតថាខ្ញុំមិនអាចមិនរឹងមាំ ពេលគ្មានគាត់។ តែខ្ញុំប្រឹងញញឹមតបគាត់វិញថា កូនស្រីប៉ាក្លាហាន និងពូកែដូចប៉ាណាស់។ ប៉ាញញឹមម្ដងទៀត ហើយយកដៃអង្អែលក្បាលខ្ញុំថ្នមៗ រួចមានប្រសាសន៍ “ពេលប៉ាមិននៅ កូនអាចងើយមើលលើមេឃពណ៌ខៀវ កូននឹងឃើញប៉ានៅទីនោះ កូនមិនឯកាទេ ត្រូវចងចាំថា ប៉ានៅតែតាមការពារកូនស្រីប៉ាជានិច្ច”។ ខ្ញុំញញឹមដាក់គាត់វិញ ហើយគិតក្នុងចិត្តថា នេះជាពាក្យលាចុងក្រោយ សម្រាប់ខ្ញុំមែនទេប៉ា?

តែថ្ងៃមួយ ថ្ងៃដែលខ្ញុំឈឺចាប់បំផុត នោះគឺជំងឺប៉ាស្រាប់តែរើឡើងមក ពេលនោះបុគ្គលិកគិលានុបដ្ឋាយិកានិងពេទ្យគ្រប់គ្នា ប្រញាប់បញ្ជូនប៉ាទៅបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ជាប្រញាប់។ អស់រយៈពេលជិត ៣ ម៉ោង ទើបមានពេទ្យស្រីម្នាក់បានដើរចេញមកក្រៅ ហើយចាប់ដៃខ្ញុំប្រាប់ថា ប៉ាខ្ញុំបានទៅហើយ។ ខ្ញុំប្រែជាញ័រខ្លួនមួយរំពេច តែពេទ្យស្រីបានទប់ខ្លួនខ្ញុំ ហើយអង្អែលខ្នងតិចៗ។ ខ្ញុំញញឹមដាក់គាត់ ហើយដើរចូលទៅរកប៉ា ដែលត្រូវគេគ្រប់ក្រណាត់សស្ងៀមឈឹងមួយ។

ខ្ញុំបានដាក់ដៃរបស់ខ្ញុំថ្នមៗលើទ្រូងរបស់គាត់ ហើយនិយាយញ័រៗសឹងមិនលឺ “ តើប៉ាកំពុងតែគេងមែនអត់? ប៉ាហត់ហើយ ប៉ាគេងចុះ! កុំភ័យ កុំបារម្ភពីកូនស្រីម្នាក់នេះអី កូនប៉ាម្នាក់នេះរឹងមាំណាស់។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ប៉ាខ្លាំងបំផុត ហើយអរគុណប៉ាដែលបានធ្វើជាឪពុកដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំរហូតមក ប៉ាគឺស្នេហាគ្រាដំបូងរបស់ខ្ញុំ និងជាវីរបុរសក្នុងដួងចិត្តកូនស្រីម្នាក់នេះរហូតទៅ ” ។

ក្រោយបុណ្យសពប៉ាបានបញ្ចប់ ខ្ញុំដើរចូលក្នុងផ្ទះដែលធ្លាប់តែមានសំឡេងប៉ាស្រែកហៅ ប៉ាធ្លាប់សើចក្អាកក្អាយកន្លងមក។ ខ្ញុំប្រែជាសញ្ជឹងគិត តើខ្ញុំអាចបន្តរស់នៅដោយគ្មានបុរសម្នាក់នេះបានដោយរបៀបណា? មនុស្សសំខាន់និងមានឥទ្ធិពលលើខ្ញុំ លែងនៅកំដរខ្ញុំ ធ្វើជាស្មាបង្អែកពេលខ្ញុំពិបាកចិត្តទៀតហើយ។

ខ្ញុំស្រពោនចិត្តសៅហ្មង លែងសូវនឹកនាបាយទឹកដូចមុន។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក ខ្ញុំបានដឹងថា ដើម្បីគោរពដល់ការចងចាំរបស់គាត់ ខ្ញុំត្រូវតែបន្តទៅមុខទៀត។ ហេតុអ្វីខ្ញុំមិនប្រឹងបន្តរស់នៅឲ្យបានល្អដូចប៉ាចង់បាន បើខ្ញុំបែបនេះ ហាក់មិនគប្បីដាក់ប៉ាហើយ។

រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពស្ងប់ស្ងាត់ សោះកក្រោះ តែខ្ញុំក៏អាចរស់បាន។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា ថ្ងៃស្អែកនឹងមានថ្ងៃមួយទៀត ទោះគ្មានប៉ា ខ្ញុំនឹងប្រឹងរស់នៅឲ្យបានល្អបំផុត៕ ពីកូនស្រីប៉ា!

សម្រួលជាថ្មី៖ សាង ស្រីល័ក្ខ

ចុចអាន៖ រឿងពិត! ត្បិតតែជាឪពុកចុង តែជំនួសគ្រប់យ៉ាងដែលពុកបង្កើតខ្ញុំមិនបានផ្តល់

ចុចអាន៖ ពីដៃគូពាណិជ្ជកម្មមកជាសត្រូវធំ រឿងពិតនៃបងប្អូនបង្កើតពីរនាក់ដែលសាង Adidas និង Puma